Tuesday, April 23, 2024
Retroπολιτες

30 Αξέχαστα πράματα της δεκαετίας του 2000 (Μέρος 3ο)

21. Mundobasket 2006, θρίαμβος και απογοήτευση
Κανείς μας δεν θέλει να θυμάται την συντριβή της εθνικής μας ομάδας απο την Ισπανία στον παγκόσμιο τελικό του 2006. Ωστόσο προηγουμένως όλος ο πλανήτης είχε σοκαριστεί με την ήττα της “Dream Team” των Αμερικάνων απο τους παίχτες μας στον ημιτελικό, οι οποίοι έγραψαν ιστορία, κουβαλώντας ήδη το φρέσκο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Η δέυτερη θέση που κατέκτησε η ομάδα μας στη διοργάνωση, είναι η ηψηλότερη που έχει κατακτήσει ποτέ ελληνική εθνική ομάδα ανδρών σε παγκόσμιο πρωτάθλημα οποιουδήποτε ομαδικού αθλήματος.

22. Γρήγορο ίντερνετ και ατελείωτο «σερφάρισμα»
Με το πέρασμα των χρόνων και τις συνεχείς μειώσεις στις τιμές των DSL πακέτων, το «γρήγορο» ίντερνετ μπήκε στα σπίτια του περισσότερου κόσμου, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 2000, προσφέροντας ένα σωρό καλούδια που σήμερα θεωρούνται αυτονόητα: ειδησεογραφικά sites, blogs, fora, online gaming απο το σπίτι, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, online πλατφόρμες video streaming, torrents, fansub sites κ.α. Βέβαια υπήρχαν και οι σκληροπυρηνικοί «Κατακουζηνοί» που αντιστέκονταν με νύχια και με δόντια, καθώς απολάμβαναν τον ήχο ζευγαρώματος ρομπότ που έβγαινε απο το μόντεμ της Dial-up σύνδεσης τους. Τελικά όμως, λύγισαν και αυτοί.

23. Prison Break και Lost
Οι συγκεκριμένες σειρές ως άλλοι «Κωστόπουλοι», ανέλαβαν τον σημαντικό ρόλο του τηλεοπτικού «ξεβλαχέματος» μας. Μέχρι τότε, όταν κάποιος άκουγε για τηλεοπτική σειρά, το μυαλό του πήγαινε στο Κωνσταντίνου και Ελένης, τον Ηρακλή με τη Ζήνα και τα Φιλαράκια.
Η παγκόσμια επιτυχία του Prison Break και του Lost, ουσιαστικά δημιούργησε ένα καινούριο καθεστώς στο μέχρι τότε τηλεοπτικό κατεστημένο, αναδεικνύοντας παραγωγές που μπορούσαν να κοντράρουν στα ίσα ταινίες του σινεμά και προσελκύοντας το ενδιαφέρον σπουδαίων τηλεοπτικών αλλά και κινηματογραφικών συντελεστών. Αν δεν είχαμε Lost, ίσως να μην είχαμε ποτέ Breaking Bad ή Game of Thrones.

Στην χώρα μας, η δημοτικότητα αυτών των σειρών, οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στην πειρατεία (τα πρώτα χρόνια του γρήγορου ίντερνετ) που ήταν και μονόδρομος. Εκτός αν κάποιος περίμενε να κυκλοφορήσουν οι σεζόν τους σε DVD μετά απο χρόνια ή αν ήλπιζε οτι κάποιο ελληνικό κανάλι θα αξιωθεί να τις προβάλλει στο πρόγραμμα του. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε και στις πρώτες ομάδες που ανέλαβαν τον εθελοντικό ελληνικό υποτίτλισμό των επεισοδείων και τη δωρεάν διάθεση τους στο διαδίκτυο.

24. Anime και welcome to Japan
Πριν την εξάπλωση του ίντερνετ, ο μόνος τρόπος να παρακολουθήσεις γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια (anime) ήταν η πρωινή τηλεοπτική ζώνη των Σαββατοκύριακων. Αναμφίβολα, σημαντική μερίδα του κόσμου έχει μυηθεί στην ιαπωνική ποπ κουλτούρα με τα Dragon Ball Z, Pokémon, Digimon, «Καπετάνιος Ντρέηκ», Yu-Gi-Oh, Beyblade, Medabots κλπ. που προβάλλονταν μεταγλωττισμένα στα ελληνικά κανάλια της εποχής. Στην πορεία ορισμένες παραγωγές κυκλοφόρησαν και σε DVD, ωστόσο οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες (και ορισμένες αυστηρα 18+).

Ο ερχομός και η καθιέρωση των DSL συνδέσεων ήταν αυτό που προκάλεσε την έκρηξη της δημοτικότητας τους, ωστέ να καταλήξουν να θεωρούνται “mainstream” στην εποχή μας. Την δεκαετία εκείνη ξεπήδησαν μεγαθήρια όπως το One Piece, Naruto, Bleach κ.α. και μερικά συνεχίζουν ακόμα και σήμερα με καινούρια επεισόδια.
Πλέον, δεν χρειαζόταν να περιμένουμε το Σαββατοκύριακο για το επόμενο επεισόδιο του αγαπημένου μας anime με μέτρια (στην καλύτερη περίπτωση) ελληνική μεταγλώτισση. Κατεβάζαμε σαν καλοί πειρατές ολόκληρες σεζόν και τις παρακολουθούσαμε όπως πρέπει: μονοκοπανιά σε μαραθώνιους λίγων ημερών και στη μητρική τους γλώσσα.

Τέλος, πολυ θα θέλαμε να μάθουμε κάποια στιγμή, τι έπινε και δεν μας έδινε ο μικρός θεούλης που αποφάσισε να μεταφράσει το “One Piece” σε «Καπετάνιος Ντρέηκ» , την στιγμή μάλιστα που το κανονικό όνομα του πρωταγωνιστή στο original anime ήταν Λούφυ.

25. Mp3 Players
Η περίοδος των 00’s σήμανε και τον θάνατο των Discman με την μαζική επικράτηση των φορητών Mp3 players για την αναπαραγωγή μουσικής εκτός σπιτιού. Εως ότου βέβαια να αντικατασταθούν και αυτά από τα κινητά τηλέφωνα και τα smartphones, λίγα χρόνια αργότερα. Καθώς τα μοντέλα των μεγάλων εταιριών (Sony, iPod κλπ) κόστιζαν αρκετά, η πλειοψηφία του κόσμου βολεύτηκε με τις γνωστές φθηνές μάρκες της εποχής (πχ Crypto και United) και η αλήθεια είναι οτι έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους.

Σχετικά με τα αρχεία Mp3, και πάλι χρωστάμε ευγνωμοσύνη στις πιο γρήγορες συνδέσεις ίντερνετ που προσέφεραν τη δυνατότητα γρήγορου κατεβάσματος ολόκληρων δισκογραφιών. Μάλιστα όσο μικρότερο το μέγεθος του αρχείου τόσο καλύτερα, αφού το ιδανικό ήταν να στριμωχτούν στο χωρητικότητας 128 έως 512 mb τουβλάκι, όσα περισσότερα κομμάτια γινόταν.
Αν κάποιος σήμερα επιχειρήσει να ξεθάψει τα υπερσυμπιεσμένα και πετσοκομμένα Mp3 που άκουγε, το πιθανότερο είναι να ματώσουν το αυτιά του, αλλα τότε η πλειοψηφία δεν καταλάβαινε τη διαφορά στην ποιότητα του ήχου (ή μάλλον δεν είχε ιδιαίτερες απαιτήσεις).

26. Gaming Περιοδικα και εμφάνιση των πρώτων ελληνικών Gaming Sites
Τη δεκαετία του 2000 ζήσαμε ίσως την καλύτερη περίοδο της ελληνικής έντυπης ενημέρωσης για Videogames, πριν το ίντερνετ κατασπαράξει τα πάντα στο πέρασμα του. Ήταν η εποχή που συντάκτες και αρθρογράφοι κατέβαλαν αξιότιμες προσπάθειες να αποχωριστούν από την «κουλ» αισθητική εντυπωσιασμού των προηγούμενων χρόνων στα κείμενα τους (που βρώμαγε 90’s) και να προσφέρουν κάτι πιο σοβαρό και ώριμο στο αναγνωστικό κοινό.

Τελευταία αξιόλογη προσπάθεια αποτέλεσε αυτή του PlayOn, που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2005 και άντεξε μόλις 6 τεύχη πριν τη διακοπή της κυκλοφορίας του. Κάποια στιγμή στις σελίδες των περιοδικών άρχισαν να φιλοξενούνται και οι πρώτες διαφημίσεις ελληνικών gaming sites, που ειρωνικά θα αποτελούσαν και την ταφόπλακα των έντυπων κυκλοφοριών.

27. YouTube
Το 2005 πρωτοεμφανίστηκε η πλατφόρμα που σήμερα θεωρείται δεδομένη στην καθημερινή μας ζωή και απόλυτα συνυφασμένη με την ψυχαγωγία μας. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πώς μία υπηρεσία που ξεκίνησε με uploads ερασιτεχνικών βίντεο κάκιστης ποιότητας, κατέληξε στον κολοσσό των ημερών μας και στην μάστιγα των «ινφλουένσερς» που καθορίζουν μόδες και τάσεις. ‘Ισως το YouTube να έχει αντικαταστήσει το ρόλο της τηλεόρασης τελικά.

28. Ράδιο αρβύλα
Το 2008 και μετά το οριστικό τέλος του ΑΜΑΝ, ο Αντώνης Κανάκης και η παρέα του, επέστρεψαν στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, με εντελώς διαφορετικό κόνσεπτ, αλλά και με έντονη για τους τηλεθεατές την απουσία του Καλυβάτση. Η εκπομπή τους τα πρώτα χρόνια χαρακτηριζόταν απο έντονα στοιχεία αυθορμητισμού και αυτοσχεδιασμού, και αγαπήθηκε γρήγορα απο το κοινό. Υπήρχαν περιπτώσεις που οι παρουσιαστές απλά διέκοπταν την προγραμματισμένη ροή και συνέχιζαν με ανέκδοτα και άσχετες συζητήσεις μέχρι το τέλος.

Μια τηλεοπτική δεκαετία μετά, που συνοδεύτηκε με την σταδιακή άνοδο της εμπορικότητας τους, τα σημάδια κόπωσης και κορεσμού είναι εμφανή στα πρόσωπα των παρουσιαστών, οι οποίοι πλέον ακολουθούν διακριτούς τηλεοπτικούς κανόνες βραδινού σόου. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατη ψηφοφορία των τηλεθεατών τους για τα καλύτερα βίντεο της εκπομπής, πρώτο επιλέχθηκε ένα απο τις πρώτες περιόδους της (2009-2010).

29. Online console gaming
Μπορεί σήμερα να θεωρείται δεδομένο, αλλα για το μεγαλύτερο μέρος εκείνης της δεκαετίας, το online gaming ήταν προνόμιο των PC gamers μόνο. Όσοι παρέμεναν σκληροπυρηνικοί «κονσολάκηδες» έπρεπε να περιμένουν τη γενιά του Xbox 360 και Ps3 για να απολαύσουν τα videogames παρέα με τους διαδικτυακούς τους φίλους (ή αγνώστους).

Το “competitive multiplayer”, τα “achievements/trophies”, τα “dlc” και ένα σωρό άλλο ιντερνετικά καλούδια έμπαιναν για τα καλά στη ζωή μας, καθώς η βιομηχανία του gaming ανακάλυπτε ίσως την πιο βασική πηγή εσόδων της σήμερα (online συναλλαγές). Να πούμε την αλήθεια, ίσως φταίμε κι εμέις που πέσαμε στην παγίδα του ψυχαναγκαστικού ανταγωνισμού, που με τόση μαεστρία μας έστησαν οι εταιρίες, ώστε να καταντήσουμε να μετράμε ποιος την έχει μεγαλύτερη (τη λίστα με τα «κατορθώματα» του).
Αξίζουν να διαβαστούν τα παρακάτω εύστοχα άρθρα απο γνωστό συντάκτη της εποχής, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε έντυπα το μακρινό 2006 και τελικά αποδείχτηκαν προφητικά.

30. Είδοσος στην HD εποχή
Καθώς πλησιάζαμε τα τέλη της δεκαετίας ο κόσμος άρχισε να ξεφορτώνεται μαζικά τις γκουμούτσες CRT τηλεοράσεις του, για να τις αντικαταστήσει με τις νέες τότε υπερσύγχρονες και λεπτές συσκευές υψηλής ευκρίνειας. Οι HD τηλεοράσεις ήταν ουσιαστικά απαραίτητη αγορά, για όποιον ήθελε να απολαύσει πλήρως την εικονική μεγαλοπρέπεια που προσέφεραν οι καινούριες τότε gaming κονσόλες Xbox 360 (2005) και PlayStation 3 (2007) αλλά και το Blu-ray (2006) που είχε βαφτιστέι ως ο «διάδοχος του DVD» απο τα μέσα της εποχής (μαζί με το Blu-ray κυκλοφόρησε και το HD DVD αλλά δεν άντεξε ούτε 2 χρόνια στην αγορά).

Η μετάβαση απο τις προηγούμενες χαμηλές αναλύσεις σε αναλυσεις 720p/1080p, ήταν το λιγότερο εντυπωσιακή εκείνη την περίοδο και παράλληλα φρόντισε να μας «καλομάθει». Είναι σχεδόν βέβαιο για την πλειοψηφία, οτι μια προσπάθεια ενασχόλησης με βίντεάκι, ταινία ή videogame σε παλιότερες αναλύσεις θα συνοδευτεί από τις εκφράσεις «πόνεσαν τα μάτια μου» και «καλά, πώς τα βλέπαμε/παίζαμε τότε;»

31(Bonus). Gucci φόρεμα
«Γιώργο γράφουμε, είσαι έτοιμος;»
Αν έπρεπε να επιλέξουμε ένα τραγούδι που «βρωμάει» ελληνική δεκαετία των 00’s, τότε αυτό δεν θα ήταν άλλο απο την χαρακτηριστική εγχώρια μουσική επιτυχία του 2003, Gucci φόρεμα (που θύμιζε ύποπτα το In Da Club του 50 Cent). Όπως χαρακτηριστικά ήταν η καγκουριά, το καρακιτσαριό και το ποζεριλίκι που βρωμούσαν οι στίχοι και το βιντεοκλιπ του τραγουδιού, με τον wannabe «γκάνγκστα ράπερ» Μαζωνάκη και τη γούνα του. Μπορεί η νεολαία εκείνης της εποχής να έχει ωριμάσει μουσικά πλέον, αλλά η αλήθεια είναι οτι τότε οι περισσότεροι λικνιζόμασταν σαν ξεβιδωμένες μαριονέτες υπό τους πιασαρικούς hip-hop ρυθμούς του (οι στίχοι του απο την άλλη, ακόμα και τότε ακούγονταν παντελώς ηλίθιοι στα αθώα μας αυτιά).

Γιώργος Sleeper Stone

 Zf5b9R{D.