ELDEN RING – Το ΑΠΟΛΥΤΟ multi review

Οι φίλοι της Retropolis που τερμάτισαν τον τελευταίο τίτλο της From Software γράφουν για την εμπειρία τους! Το κείμενο θα ενημερώνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα με νέα reviews/απόψεις να προστίθεναι μέσα στον μήνα.

1.ELDEN RING από τον GREXUS

Ότι και να πει κανείς για αυτό το παιχνίδι είναι λίγο, αν δεν το παίξεις δε μπορείς να ξέρεις. Μετά από ένα gameplay στο κανάλι μου νομίζοντας ότι έχω λιανίσει τον χάρτη και πως δε μου έμεινε τίποτα, ανακάλυψα κι άλλες σπηλιές, κι άλλες καινούργιες περιοχές, επίσης κι άλλα Bosses. Μετά από πολλά χρόνια επιτέλους βγήκε ένα παιχνίδι να μου πάρει το μυαλό, να θέλω να παίζω κάθε μέρα, να μετράω τις ώρες πότε να ανοίξω Live να το συνεχίσω, το μυαλό μου ήταν συνέχεια εκεί και η FromSoftware το κατάφερε.
Βγήκαν πολλά παιχνίδια επώνυμα που απορώ γιατί ο κόσμος δε βλέπει το σαχλό και άσχημο περιβάλλον, την ξεπέτα που κάνουν οι εταιρείες για να έχεις απλά έναν υποσχόμενο τίτλο που σου είχαν τάξει κάποια χρόνια πριν, χάλια ή επαναλαμβανόμενα gameplays που μπούχτησα τόσα χρόνια να παίζω ξανά και ξανά. Φέρτε κάτι καινούργιο.
Πίσω στο παιχνίδι, είχε τα θετικά του όπως ταυτόχρονα και αρνητικά του. Ψυχολογικά τον εαυτό μου τον θυμάμαι να πωρώνεται με το παιχνίδι μα συνάμα μετά από ώρες παιχνιδιού να είναι αβέβαιος να μην αισθάνεται σίγουρος να προχωρήσει, να νιώθει πως κάτι του λείπει για να πάει στο Elden Tree. Οπότε είχα ήδη μια πρώτη χλιαρή έως κρύα αίσθηση για το παιχνίδι, ‘’δηλαδή παιχνίδι μου λες πως μετά από 40-50 ώρες παιχνιδιού πως δεν έχω αντοχή για την παρακάτω περιοχή?’’.

Τα θετικά του παιχνιδιού είναι τόσα όσα, ώστε να μπορείς να νιώσεις ένα νέο βήμα από τον Χιτεντάκα Μιγιαζάκη και τον George R.R. Martin.
Από το τρέιλερ του παιχνιδιού διακρίνουμε πάρα πολύ μαγεία σε όλα τα builds και αναρωτιόμασταν όλοι μα πως γίνεται αφού σε όλα του τα παιχνίδια πρέπει να πάρεις τον δρόμο του μάγου? Ο παραπάνω φίλος/εχθρός μας έβαλε τα λεγόμενα ‘’Ashes of War’’ που είναι τόσα πολλά που ακόμη και μετά τον πρώτο σου τερματισμό σου βρίσκοντας νέες περιοχές-σπηλιές-κατακόμβες σου δίνει κι άλλα το παιχνίδι μη έχοντας όριο στο μενού του. Ο χάρτης είναι τόσο τεράστιος όσο και οι κρυμμένες του περιοχές ώστε να σε κάνουν να πεις ‘’πόσο άλλο έχει αυτό το παιχνίδι?’’ ή ‘’πάλι καλά που δεν άρχισα νέο παιχνίδι+’’. Σε βοηθάει ο δημιουργός έχοντας βάλει την επιλογή, να βάζεις σημάδια στον χάρτη ώστε σε μια περιοχή αν δεν είσαι σίγουρος ότι την έψαξες αρκετά ή εκεί έτρωγες τόσο ξύλο από ένα Boss μπορείς πλέον να βάλεις το σημαδάκι σου. Αν δε σου φτάνουν τα σημαδάκια του παιχνιδιού, πας μετά έχοντας φορτωμένο το νέο ή ανανεωμένο gear σου να τα καθαρίσεις όλα εκεί πλέον. Από θέμα μαγείας το παιχνίδι έχει πολλές και νέες μαγείες με μεγάλη γκάμα επίσης στον κλάδο της.
(Δεν κάνω τέτοια Builds οπότε δεν ξέρω τίποτε παρα πάνω να σας πω, απλά είδα πολλά καινούργια πράγματα!).

Όμορφα τα καλά του παιχνιδιού όμως απ’ την άλλη, ένιωσα πως έπαιξα ένα Dark Souls 3 σε τεράστιο χάρτη με την προσθήκη του άλματος και ενός αλόγου. Το παιχνίδι δυστυχώς σε καθημερινά απλά αντρικά builds είχε ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με τα υπόλοιπα προηγούμενα παιχνίδια (εκτώς του Dark Souls 2 που είναι μια κατηγορία μόνο του). Δυστυχώς έχουμε ακριβώς τις ίδιες parry κινήσεις και το ίδιο dodge roll, ακόμα και το Bloodborne δε μου ξεπέρασε τη νέα εμπειρία και το νέο του στυλάκι όπλο με σφαίρες αντί για ασπίδα. Ακόμα και εκεί το παιχνίδι δεν είχε την επιλογή να έχεις στο αριστερό σου χέρι ένα όπλο που με τις βολές του μπορείς να κάνεις parry. Όσο με απογοήτευσε το θέμα κινήσεων άλλο τόσο με απογοήτευσε το θέμα γραφικών του παιχνιδιού και πως ήταν κακογραμμένο στο release του για τους υπολογιστές.

Το παιχνίδι πέρα από το open world και το όμορφο κλίμα που έχει αλλάζοντας τις καιρικές συνθήκες και το ρολόι να αλλάζει από μέρα σε νύχτα το κλίμα του, δεν είχε κάτι τρομερό για να μη μπορεί να τρέξει σε αρκετά δυνατούς υπολογιστές smoothly χωρίς κανένα πρόβλημα, -για να μην αναφέρω το αν θα μπορούσε να τρέξει και σε DX11 το παιχνίδι-, ήταν απλό και όμορφο για τη nextGen γενιά που θύμιζε αρκετά το Dark Souls 2 στην παλέτα του όμως όχι κάτι τρελό για να πεις ουαου το παιχνίδι έχει απίστευτα νέα γραφικά textures, blows κλπ.
Εν τέλη για εμένα το παιχνίδι ήταν καλό και αρκετά ψυχαγωγικό, χωρίς βρίσιμο δε βγαίνει. Ναι θα το πρότεινα σαν stand alone game όποιος θέλει να το παίξει εφόσον δε συνδέεται με τα προηγούμενα Souls Games. Αρκετά πιο εύκολο, ευχάριστο και γεμάτο ανακάλυψη μέχρι την τελευταία άκρη του χάρτη!

Ευχαριστηθείτε το και απολαύστε το, ο Μιγιαζάκη είναι εκεί για εσάς!

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε.

2.ELDEN RING από τον Γιώργο Σιγάλα (όχι τον μπασκετμπολίστα)