To “cloud gaming” ως …αγχολυτικό!

Αυτό το άρθρο δεν σκοπεύει να περιγράψει για άλλη μια φορά πώς λειτουργεί το cloud gaming, γιατί δεν θέλει να σας κάνει να χασμουρηθείτε από τη πρώτη παράγραφο. Άλλωστε, είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχετε ακούσει τα κύρια χαρακτηριστικά του, όπως ότι ουσιαστικά «νοικιάζετε» ένα απομακρυσμένο gaming hardware, ενσωματωμένο σε ένα απόμακρο data center – γλυτώνοντας επομένως να αγοράσετε αυτό το hardware (υπολογιστή ή κονσόλα) εσείς ο ίδιος ή η ίδια.
Αντίθετα, θα αναφερθώ στο cloud gaming ή game streaming εντελώς βιωματικά, απαντώντας πρώτα απ όλα σε ένα απλούστατο ερώτημα: σε ποιο είδος gamer απευθύνεται το cloud gaming; Μια συνοπτική απάντηση: στον «βιαστικό» gamer.

Τι σημαίνει αυτό; Ας πάρουμε τη μαγειρική ως παράδειγμα. Κάποιοι άνθρωποι έχουν «μεράκι» με τη μαγειρική, ανοίγουν φούρνους και ψήνουν, ετοιμάζουν κάθε εβδομάδα γεμιστά και μουσακά, ψωνίζουν τα αντίστοιχα υλικά και ούτω καθεξής. Άλλοι όμως απλά ετοιμάζουν μια σαλάτα, ρίχνουν στο τηγάνι μια πατάτα και ένα αυγό και ξεμπερδεύουν. Μπορεί μάλιστα οι τελευταίοι, κάποτε να έκαναν ότι έκαναν και οι πρώτοι, αλλά μετά από καιρό είτε δεν έχουν πια χρόνο, είτε απλά βαρέθηκαν. Κάτι αντίστοιχο, κρίνοντας και από την εμπειρία μου, ισχύει και για το gaming κοινό του cloud.
Σε μικρότερη ηλικία και εγώ θα αγόραζα κονσόλες, θα έστηνα gaming PC, θα επισκεπτόμουν μαγαζιά με φυσικές κόπιες παιχνιδιών, θα έκανα ανταλλαγές… Τέλος πάντων, όλα αυτά έχω σταματήσει στην ηλικία μου να τα κάνω. Δεν ξέρω αν φταίει η έλλειψη χρόνου ή απλά ενδιαφέροντος, ξέρω όμως ότι δεν έχω σκοπό πια να ξοδεύω εκατοντάδες ευρώ για ένα χόμπι που αφιερώνω συνήθως ένα μισάωρο ανά ημέρα.
Μια λύση θα ήταν να στραφώ στο retro gaming, το οποίο και πιο οικονομικό και λιγότερο χρονοβόρο είναι (σε γενικές γραμμές), αλλά τι γίνεται όταν θέλεις να παίζεις τα σύγχρονα παιχνίδια; Εδώ ήταν που με έσωσαν υπηρεσίες όπως το Geforce Now και το Boosteroid.

Οι δύο παραπάνω υπηρεσίες, δεν χρειάζονται VPN για τη χώρα μας, οπότε ξεκίνησα να τις δοκιμάζω, τρία χρόνια πριν, ξεκινώντας από τη πρώτη, η οποία προσέφερε και προσφέρει ένα δωρεάν tier μίας ώρας παιξίματος, σε ανάλυση 720p και μάξιμουμ τα 30 καρέ ανα δευτερόλεπτο. Αγόρασα σε προσφορά και το πρώτο μου παιχνίδι από το Steam για αυτό το λόγο. Και οι δύο υπηρεσίες, για όσους/ όσες δεν το γνωρίζετε, δεν έχουν αποκλειστική βιβλιοθήκη, όπως για παράδειγμα το Xcloud (παρουσίαση του από το Πάνο εδώ, αλλά συνεργάζονται με τα μεγάλα PC game stores.
Οι πρώτες μου εντυπώσεις, σχεδόν τρία χρόνια πριν; Καλύτερες απ’ ότι φανταζόμουν, αλλά όχι ιδανικές – τότε ακόμα το lag ήταν αισθητό. Όχι σε ενοχλητικό βαθμό πάντως, αλλά και πάλι αυτό είναι υποκειμενικό – φαντάζομαι ένας παίκτης soul παιχνιδιών «θα είχε βγάλει σπυριά». Σε αυτό ίσως φταίει ότι χρησιμοποιούσα το free tier του Geforce Now, που καθηλώνει το frame rate στα 30, οπότε σε συνδυασμό με το lag του ασύρματου δικτύου (τότε δεν χρησιμοποιούσα ethernet σύνδεση) και το κάπως προβληματικό user interface, τα πράγματα δεν φάνταζαν τόσο καλά. Φυσικά θα αναρωτηθείτε πώς κατέληξα να γίνω αποκλειστικά cloud gamer, λίγα χρόνια μετά.

Η απάντηση είναι απλή: και οι δύο υπηρεσίες, μέσα στα τρία αυτά χρόνια, έκαναν άλματα. Επένδυσαν σε ακόμα περισσότερα data center, τα έφεραν πιο κοντά στην Ελλάδα (σε Βουλγαρία και Ρουμανία), άλλαξαν συθέμελα το UI, γενικά καλυτέρεψαν αισθητά την εμπειρία. Το lag δεν το αισθάνομαι πια, ακόμα και σε ώρες αιχμής του δικτύου, π.χ. αργά το πρωί ή νωρίς το απόγευμα. Έχω πάντα πρόχειρο ένα ethernet καλώδιο, σε περίπτωση που λάβω προειδοποίηση «χαμηλού σήματος», κάτι που συνήθως εκμηδενίζει το πρόβλημα. Επίσης έχω καινούργιο ρούτερ, με καλή κεραία και δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ μπαντών 2,4 ghz και 5 ghz (το game streaming χρησιμοποιεί συνήθως τα 5 ghz για πιο «πυκνή» μετάδοση δεδομένων, αλλά στη περίπτωση που παίζετε μακριά από το ρούτερ, στο laptop ή στο κινητό σας με κλιπάκι και χειριστήριο «φορεμένο», χρησιμοποιούνται ΚΑΙ τα 2,4 ghz για μεγαλύτερη εμβέλεια). Και βέβαια, σταμάτησα τη τσιγκουνιά του free tier. Πληρώνω κανονικά μια μηνιαία συνδρομή, την οποία συνήθως βρίσκω σε προσφορά – τη τιμολογιακή πολιτική των δύο υπηρεσιών τη βλέπετε στις εικόνες – οπότε και έβαλα τέρμα στη «θολούρα» των 720p και στα χειρότερα καρέ.


Τώρα θα με ρωτήσετε «γιατί έκανες όλο αυτό το κόπο». Κανένας κόπος! Εκτός του ότι επωφελούμαι από τα καλούδια του PC gaming (δωρεάν multiplayer, δωρεάν παιχνίδια – τις προάλλες το Epic μου προσέφερε εντελώς δωρεάν το Death Stranding), δεν έχω να ανησυχώ για το πότε η κονσόλα μου θα παλιώσει, πότε θα πρέπει να αλλάξω κάρτα γραφικών, αν το Starfield θα το σηκώνει το σύστημα μου και αν θα πρέπει να πάρω και μια επιπλέον κονσόλα για να παίξω τα exclusives της.

Για το τελευταίο να διευκρινίσω κάτι: από τις δύο υπηρεσίες, το Boosteroid, φαινομενικά – τουλάχιστον μέχρι πριν λίγο καιρό – είχε μεγαλύτερη υποστήριξη AAA παιχνιδιών από τη πλατφόρμα της Nvidia – και μάλιστα, των περισσοτέρων Sony exclusives. Και γράφω «φαινομενικά», γιατί το Boosteroid υποστηρίζει τα τελευταία μεν, χωρίς τη ρητή άδεια της Sony δε. Γενικά θα παρατηρήσετε ότι όταν πρόκειται να κάνετε stream ένα τίτλο, το Boosteroid γράφει “Install and play” και λογικά θα αναρωτηθείτε «μα να κάνω εγκατάσταση που;». Η συγκεκριμένη πλατφόρμα θέλει τυπικά να ισχυρίζεται ότι απλά κάνετε remote play τα παιχνίδια που θέλετε από τους υπολογιστές της, για να αποφύγει τις νομικές επιπλοκές και τα εξώδικα που έλαβε η Nvidia από τις εταιρείες, στο ξεκίνημα του Geforce Now, όταν ξεκίνησε να υποστηρίζει τα παιχνίδια τους χωρίς κάποιο προηγούμενο deal.

Επιστρέφοντας λοιπόν στους τίτλους των Sony studios, να τονίσω ότι αυτοί μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποσυρθούν από το Boosteroid (όταν π.χ. η Sony «στήσει» μια δική της αντίστοιχη υπηρεσία). Επομένως, αν θέλετε να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο, προτιμήστε τη συνδρομή στο Geforce Now (αν και σπανίως μπαίνουν εκεί τίτλοι της Sony – παρόλα αυτά, μπαίνουν κανονικά από τη πρώτη μέρα τίτλοι όπως το Kena και το Stray, που ήταν time exclusive στις κονσόλες).

Για να μην αδικώ το Boosteroid πάντως, να επισημάνω ότι είναι ποιοτική υπηρεσία, ευθέως ανταγωνιστική του Geforce Now – και με τη τυπική συνδρομή να είναι και λίγο φτηνότερη, αν εξαιρέσεις τις περιόδους όπου η Nvidia κάνει έκπτωση. Δεν διαθέτει το δωρεάν, δοκιμαστικό tier της τελευταίας, αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε αν η σύνδεση σας είναι κατάλληλη στο ειδικό section του site του Boosteroid. Προσωπικά, έχω τερματίσει παιχνίδια και στις δύο υπηρεσίες χωρίς πρόβλημα. Άλλωστε, ενόψει της συγχώνευσης Activision / Microsoft, ως μέρος των παραχωρήσεων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, τα παιχνίδια των XBox studios «μπαίνουν» σταδιακά σε αμφότερες τις υπηρεσίες. Πρόσφατα μάλιστα ενσωματώθηκε το PC gamepass και το Xbox store – όμως: όχι όλος ο κατάλογος τους ακόμα.

Τέλος, ένα ακόμα πλεονέκτημα των υπηρεσιών αυτών είναι η φορητότητα: απλά κατεβάζετε την αντίστοιχη εφαρμογή τους στο κινητό σας, «κουμπώνετε» με το ειδικό κλιπάκι που βρίσκετε σε ένα κατάστημα για κινητά ένα χειριστήριο και παίζετε. Το ίδιο ισχύει και για τα laptop σας, τη Smart τηλεόραση σας και το TV box σας. Φυσικά καλό θα ήταν να χρησιμοποιείτε συσκευές που υποστηρίζουν και ethernet, αλλά όχι απαραίτητο. Αυτό το καιρό, χρησιμοποιώ Geforce Now στο chromebook (η Nvidia συνεργάζεται με πολλούς κατασκευαστές chromebook προσφέροντας τακτικές εκπτώσεις και δωρεάν συνδρομές). Μάλιστα, αντί για χειριστήριο χρησιμοποιώ πληκτρολόγιο και mouse, οπότε θεωρητικά είμαι μέλος της “PC master race” – αν και ξέρω ότι το τελευταίο θα εξαγριώσει πολλούς PCάδες που ξοδεύουν όσο ένα νεφρό σε κάρτες γραφικών και καινούργιους SSD δίσκους (παρεμπιπτόντως, λατρεύω να βλέπω παράπονα για το πόσα megabyte πρέπει να «κατεβούν» για ένα καινούργιο τίτλο, όταν εγώ απλά πατάω ένα κουμπί και το streamάρω σαν επεισόδιο του Netflix).

Υπάρχει κάτι που ακόμα να με ενοχλεί ακόμα; Μόνο ένα: το ότι δεν μπορώ να κάνω pause για πολλή ώρα σε ένα παιχνίδι. Όλες οι αντίστοιχες υπηρεσίες – εφόσον η οθόνη παραμένει αδρανής για περίπου ένα εικοσάλεπτο – σου στέλνουν προειδοποιητικό μήνυμα ότι θα διακόψουν τη μετάδοση, για αποφεύγεται ο άσκοπος φόρτος εργασίας στους servers. Ακούγεται λογικό, αλλά μπορεί να γίνει εκνευριστικό όταν ένα συγκεκριμένο παιχνίδι έχει αραιά checkpoints και τύχει να χτυπήσει το τηλέφωνο για κάτι επείγον. Έτσι, προσπαθώ να αποφεύγω τίτλους με μεγάλης διάρκειας γρίφους και λιγοστά save points.

Δεκτό, το cloud gaming έχει και τα «χούγια» του, αλλά με το καιρό έχω μάθει να τα αντιμετωπίζω. Ταιριάζει στο τρόπο της ζωής μου, μου έχει εξοικονομήσει χρήματα και τέλος, μου έχει γλυτώσει και τη συμμετοχή σε αυτά τα ανούσια console wars, γιατί δεν έχω ξοδέψει δεκάρα σε hardware, οπότε δεν αισθάνομαι την ανάγκη να δικαιολογήσω την αγορά μου. Από την άλλη, καταλαβαίνω και όσους λένε «μια ζωή την έχουμε, γουστάρω να ξοδεύω λεφτά για το χόμπι μου». Απλά, προσωπικά, όπως έγραψα και στην αρχή αισθάνομαι ότι το gaming δεν έχει για μένα την ίδια αξία όσο παλιά και προτιμώ να ξοδέψω χρήματα ή χρόνο και αλλού. “Δεινόν τό γῆρας, οὐ γάρ ἔρχεται μόνον”, αγαπητέ αναγνώστη…

Βύρων Αρβανίτης