Και τώρα κάτι εντελώς διαφορετικό: MONTY PYTHON & VIDEO GAMES (Σχεδόν)
Η Βρετανική κωμική ομάδα Monty Python αποτελούν ορόσημο όντας οι νονοί του σουρρεαλιστικού σατυρικού χιούμορ καθώς και ευεργέτες της καυστικής μαύρης κωμωδίας σε διεθνές επίπεδο πέραν των συνόρων της γενέτειράς τους με τo απαράμιλλο (για την εποχή) στυλ της μορφολογικά απρόβλεπτης εκ των ιδίων συγγραφής των σκετς τους στην τηλεοπτική σειρά Monty Python’s Flying Circus (1969 – 1974) και κατ’επέκταση στην σεναριακή προσαρμογή της στην έβδομη τέχνη του κινηματογράφου με ταινίες σαν τις Monty Python And The Holy Grail (1975), Life Of Brian (1979) και The Meaning Of The Life (1983) ξεπερνώντας τα όρια του αποδεκτού από την κοινή γνώμη και από την βιομηχανία διασκέδασης και ψυχαγωγίας αστεϊσμού από την καθολικότητα του σεβάσμιου και του ορθού στην φαντασιακή καλλιτεχνικότητα του αλλοπρόσαλλου, του πειραματισμού και, ενίοτε, του γκροτέσκου. Η λατρεία γύρω από το όνομά τους μπορεί να επιβεβαιωθεί από καλλίτεχνες είτε δημόσια είτε μέσω των έργων τους όπως οι δημιουργοί του South Park Trey Parker και Matt Stone, ο δημιουργός των Simpsons και Futurama Matt Groening, ο ηθοποιός Sacha Baron Cohen και ο Έλληνας “κωμικός” που έχει “δανειστεί” σκετς τους ούκ ολίγες φορές σε τηλεοπτικές του σειρές και επιθεωρήσεις Μάρκος Σεφερλής.
Διασημότητες με τέτοιο τεράστιο απόηχο, δεν περνούσαν απαρατήρητοι ώστε να εισαχθούν δουλειές τους σε άλλες υλικές πηγές εκτός του celluloid φιλμ όπως σε δίσκους βινυλίου, κασσέτες και CDs που αποτελόντουσαν από τα τηλεοπτικά τους σκετς αλλά και πρόζες αποκλειστικά για τα μουσικά/σατιρικά άλμπουμ τους μέχρι soundtracks και αποσπάσματα ταινιών τους όπως και ηχογραφήσεις παραστάσεών τους, βιβλία και, το θεματικό μας επίκεντρο του άρθρου, video-games.
MONTY PYTHON’S FLYING CIRCUS: THE COMPUTER GAME (1990)
Το βιντεοπαιχνίδι Monty Python’s Flying Circus: The Computer Game κυκλοφόρησε το 1990 για τους προσωπικούς υπολογιστές Commodore Amiga, Commodore 64, Amstrad PCP και Sinclair ZX Spectrum και βασίζεται στο υλικό και στους χαρακτήρες της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς του BBC. Σχεδιάστηκε και προγραμματίστηκε από την Core Design, γνωστή κυρίως για την franchise παιχνιδιών Tomb Raider από το 1996 μέχρι και το 2003, και εκδόθηκε από την Virgin Games αργότερα μετονομασμένη ως Virgin Interactive Entertainment.
Ως χειριστής του Gumby, επινοημένου χαρακτήρα της σειράς με χαμηλή νοημοσύνη και λεξιλόγιο, τριγυρνάς σε αγωγό, σε τοπία από ανθρώπινα μέλη και οστά, στον ουρανό, στο διάστημα και σε βιομηχανική εγκατάσταση για να εξολοθρεύεις εχθρούς, αναφορικά βγαλμένους εξίσου από την σειρά, εκτοξεύοντας ψάρια. Στον διάβα σου συλλέγεις spams και διάφορα άλλα τρόφιμα διαλύοντας τυριά. Στα 16 spams όπως μαζεύεις, αποκτάς και ένα κομμάτι μυαλού. Συνεπώς αν μαζέψεις και τα τέσσερα κομμάτια που προϋποθέτονται, τότε βλέπεις τον πραγματικό τερματισμό του παιχνιδιού. Αν πάλι όχι, σου το επισημαίνει και στην θέση του τερματισμού σου δείχνει ένα…βάτραχο. Αντίτιμο όλων των προειπωμένων πράξεων, σου αφαιρούνται πόντους από τους 999.999.999 που εξ αρχής κατέχεις στο παιχνίδι.
Τα γραφικά του παιχνιδιού παραπέμπουν στα stop motion cartoons του μέλους των Monty Python Terry Gilliam που συνυπάρχουν με τα live action σκετς της σειράς αν και η μουσική λάμπει δια της απουσίας της εκτός της έναρξής του με το χαρακτηριστικό ορχηστρικό κομμάτι της εκτός της έκδοσης του Amstrad CPC ενώ οι ήχοι αποτελούνται από voice clips και ηχητικά εφέ παρμένα από την σειρά όσον αφορά στην έκδοση της Amiga (για τις υπόλοιπες, μην περιμένετε τίποτε σπουδαίο!).
Ο πραγματικός σκοπός του παιχνιδιού είναι απλά ένα ολοφάνερο και τεράστιο fan service για τους οπαδούς της εκκεντρικής κωμικής ομάδας και της τηλεοπτικής της σειράς. Το ιδιάζον shoot’em up παιχνίδι μπορεί και να εκπλήξει τους μη γνώστες για την ανόθευτη παλαβομάρα που την διέπει.
MONTY PYTHON & THE QUEST FOR THE HOLY GRAIL (1996)
Μια αλλιώτικη μεταφορά ταινίας σε βιντεοπαιχνίδι μας προσμένει στην επόμενη επιλογή της (σχεδόν) ανασκόπησής και μας προέρχεται από την βραχύβια εκδότρια και σχεδιάστρια εταιρεία 7th Level για τα Windows και Macintosh. Πρόκειται για τo δεύτερo εγχείρημα ενός βιντεοπαιχνιδιού με θέμα τους Monty Python από την εταιρεία μιας και το πρώτο υπό την ονομασία Monty Python’s Complete Waste Of Time (1994) κυκλοφόρησε ως μια συλλογή μικροπαιχνιδιών, screensavers, wallpapers επιφάνειας εργασίας και εικονίδια παρά ως ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι για τα Mac OS System 7, DOS και Windows.
Για τις ανάγκες της ποιότητας του παιχνιδιού ώστε να είναι όσο πιο “pythonesque” επιτρέπεται, μέλη των Monty Python αναλαμβάνουν να δανείσουν τις φωνές τους όπως ο Michael Palin, ο Eric Idle όπου αναλαμβάνει επιπρόσθετα καθήκοντα
διευθυντή παραγωγής, σχεδιασμού του παιχνιδιού και σύμβουλος σεναριογράφου, ο Terry Jones και ο John Cleese (μέσω φάξ).
Ένα adventure παιχνίδι όπου, επί το πλείστον, πραγματοποιείται με point & click διεπαφική μεθοδικότητα, καθοδηγεί τον παίκτη να λύσει διάφορους γρίφους περιμαζεύοντας αντικείμενα ώστε επομένως να συμπληρώσει τα κενά της γέφυρας του θανάτου ως ο Βασιλιάς Αρθούρος και το θέσφαστο πρόσταγμα για την αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου όπως και στην ταινία. Ίσως σας την “σπάσουν” οι επιτηδευμένες ανοησίες ως εμπόδια του σκοπού σας και τα πολλαπλά κλικαρίσματα σε διάφορα σημεία των
χαρακτήρων και αντικειμένων του περιβάλλοντός του που χρειάζεται να γίνουν όμως το σαρκαστικό του χιούμορ ενδέχεται και να σας επιβραβεύσει. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, υπάρχουν διαθέσιμα mini παιχνίδια όπως ένας κλώνος Tetris με σχήματα
παζλ από νεκρούς της βουβωνικής πανώλης, ένα Simon Says όπου πρέπει να θυμάται την σειρά με την οποία καίγονται με χρωματιστές φλόγες οι τέσσερις κραυγάζουσες μάγισσες και το Knights In Kombat όπου προσπαθείς να κόψεις τα μέλη του σώματος του μαύρου ιππότη.
Η γραφική του αισθητική είναι μια σύμμιξη φωτορεαλισμού και του comic στυλιζαρίσματος του Terry Gilliam πλαισιωμένη από σκηνές της ταινίας και ανέκδοτου υλικού σε μορφή διαδραστικού εικονογραφημένου βιβλίου. Και αυτό αποτελεί ακόμη ένας λόγος
που χρίζεται καταλληλλότητας για τους συλλέκτες-θερμόαιμους οπαδούς των Monty Python ή/και της ταινίας, μολονότι οι ανάμεικτες κριτικές που απέσπασε στην εποχή του. Βραβεύτηκε στην κατηγορία “Reader’s Choice” του Αμερικάνικου περιοδικού
Computer Gaming World αν και φιναλίστ της κατηγορίας “Classic/Puzzle Game of the Year”.
MONTY PYTHON’S THE MEANING OF LIFE (1997)
Ένα χρόνο ακριβώς μετά της κυκλοφορίας του Monty Python & The Quest Of the Holy Grail, η εταιρεία 7th Level προχώρησε στην δημιουργία και ανάπτυξη της επόμενης μεταφοράς ταινίας της ομάδας για την πλατφόρμα των Windows, The Meaning Of Life, δίχως την συμβολή κανενός από τα μέλη και με την (σχετικά) ομοιότυπη συνταγή της κύμανσης του είδους του παιχνιδιού, της διαδραστικότητας και των φωτορεαλιστικών γραφικών της σε ένα σύνολο ευρυγώνιων εικόνων.
Αυτή την φορά ο παίκτης μεταφέρεται σε μία σειρά από ασυνήθιστους και ιδιότροπους γρίφους και minigames σε μια διαδικασία συλλογής και χρήσης αντικειμένων (ναί, πάλι!) ακολουθώντας στην πρώτη ενότητα της ζωής (Life) την ταινία από τον σκελετό της πλοκής με συνοδεία από FMV σκηνές, έπειτα στην δεύτερη ενότητα της μεταθάνατον ζωής (Afterlife) και στις υποκατηγόρίες της Πνευμαυτικότητας (Spiritual), Υλισμικότητα (Material) και Οδοντικός (Dental) όπου το παιχνίδι αλλάζει παντελώς όψη και ταυτότητα με αναφορές και υλικό από την ταινία και λύνοντας σπαζοκεφαλιές μέσω της φιλοσοφίας και της σάτιρας και η τρίτη ενότητα του εξοχικού σπιτιού (Cottage) όπου η κατάσταση γίνεται αφόρητη με τους αλόγιστους γρίφους της.
Λίγες οι διαφορές με το προαναφερθέν παιχνίδι μόνο που οι κατεξοχήν γρίφοι είναι παράλογα δύσκολοι (τουτέστιν η περίπτωση ενός walkthrough είναι απαραίτητη), κάπως επαναλήψιμο, αποτυγχάνει να είναι θεμιτό μέσα στην παράνοια του παιχνιδιού και bugs που αδυνατούν τον παίκτη να το τερματίσει. Εξού οι λόγοι που οι πωλήσεις του παιχνιδιού δεν πήγαν και τόσο καλά κατά την κυκλοφορία της. Αλλά αυτό που μένει στο τέλος, όπως συμβαίνει και στην ταινία, είναι η κατάδειξη του παραλογισμού και της διαφορετικότητας μέσα στην ζωή του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά και το πόσο αστείο και ενδιαφέρον είναι όλο αυτό.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η συνδρομή των Monty Python στην κωμωδία είναι πολυτιμότερη και από έναν νεκρό παπαγάλο, σημαντικότερη και από την απρόσμενη επιδρομή της Ισπανικής ιεροεξέτασης, επιδραστικότερη και από την εκμάθηση αυτοάμυνας σε φρούτα και…
Ζητώ συγνώμη για τον επίλογο αλλά μόλις συνειδητοποίησα ότι παραείναι χαζό για να συνεχιστεί και να γραφτεί σε αυτό το άρθρο. Δία ταύτα, το γράψιμο και η ολοκλήρωση του άρθρου ακυρώνονται. Για να αποκαταστήσουμε τον χαμένο σας χρόνο, ορίστε μια trash διασκευή σε 80s κομμάτι:
Φιλικά
Θωμάς Χαβαλές