Latency, ο Γνωστός Άγνωστος

Latency η αλλιώς LAG είναι μια καραμέλα που ακούμε τα τελευταία χρόνια σχεδόν παντού στο χώρο του gaming.
Τι είναι όμως αυτό το φαινόμενο;
Με απλά λόγια είναι η καθυστέρηση μεταφοράς πληροφορίας από τη μηχανή στο χρήστη.
Το κατά πόσο επηρεάζει τον άμεσα εμπλεκόμενο χειριστή, διακρίνεται σε τρεις καταστάσεις.
Εκείνη του hardware/software, της αντίληψης του κάθε ατόμου και την τρίτη που θα δούμε στο τέλος.
Υπάρχουν λοιπόν δυο κατηγορίες ανθρώπων, αυτοί που νιώθουν και όλοι οι υπόλοιποι (οι τυχεροί).
Πάμε να δούμε τι ακριβώς το προκαλεί και αν τελικά υπάρχει η θα υπάρξει λύση για αυτό.

Η καθυστέρηση αυτή οφείλετε σε αρκετούς παράγοντες.
Ας δούμε μερικούς από αυτούς.

Τα νέα πανίσχυρα μηχανήματα που έχουμε, υποφέρουν περισσότερο από τα παλιά.
Όσο πιο ισχυρό είναι το hardware, τόσο προσθέτει latency στον τελικό χρήστη.
Στον παρακάτω πίνακα θα δούμε ένα παράδειγμα.

Οι μετρήσεις έγιναν με camera υψηλής ταχύτητας*

Πως είναι δυνατόν ένας Apple ][e να “πατάει” μηχανάκια με χιλιάδες φορές την ισχύ του;
Δεν είναι δυνατόν να απαντηθεί με μια και μόνο απάντηση.

Οι παλαιότεροι υπολογιστές δεν είχαν να ασχοληθούν με context switches και ένα κάρο πράγματα του σήμερα, επίσης διέθεταν και καλύτερους drivers από την άποψη πως ήταν γραμμένοι μόνο για ένα hardware και full optimized.
Οπότε είχαμε ήδη χαμηλή απόκριση στη πηγή.

Τι παίζει όμως σήμερα;

Πολλοί είναι οι παράγοντες που βαραίνουν την όλη κατάσταση.
Ξεκινάμε από το ίδιο το hardware, τις LCD οθόνες που εκτός ότι είναι πιο αργές σε απεικόνιση από τις CRT, έχουν και την ψηφιακή τους σύνδεση έναντι της παλαιότερης αναλογικής.

Πάρτε για παράδειγμα την κάμερα του κινητού σας.
Αν γράφετε το χέρι σας καθώς το μετακινείτε, θα παρατηρήσετε μια καθυστέρηση από την πραγματικότητα, σαν το χέρι σας να είναι ελαστικό.
Στις αναλογικές κάμερες που παίζουν σε παλιές τηλεοράσεις δεν θα δείτε κάτι τέτοιο.
Θα φανεί μόνο αν κοιτάει ο φακός την τηλεόραση, και μέσα στο “τούνελ” που θα εμφανιστεί, η καθυστέρηση θα φανεί έπειτα από 6-7 καρέ.

Άρα ότι είναι ψηφιακό έχει και latency.
Μετατρέπει την εικόνα από analog to digital για να επεξεργαστεί και πάλι σε digital to analog για να το δούμε εμείς.

USB θύρες για χειριστήρια, ποντίκια και πληκτρολόγια.
Και εκεί τα ίδια, δεν συγκρίνονται με τις παλαιότερες game ports, ps2 και τύπου Atari θύρες σε ταχύτητα.

Το software.
Τα Windows πχ έχουν latency από τη φύση τους.
Προσπαθήστε να παίξετε με ένα virtual πιάνο σε πραγματικό χρόνο και θα δείτε πως είστε πάντα μια νότα πίσω.
Αυτό δεν υπήρχε στους υπολογιστές Amiga και Atari.
Και μην μου πείτε για τους ειδικούς drivers γιατί τότε ο υπολογιστής δεν θα μπορεί να παίξει ούτε παιχνίδι.

Στον έξω κόσμο τώρα.
Τι παίζει με το internet;

Φανταστείτε δυο κονσόλες να πρέπει να επικοινωνήσουν μεταξύ τους από απόσταση.
Η μια στην Ελλάδα και η άλλη στη Γερμανία.
Στη καλύτερη περίπτωση θα έχουν 50ms ping, 25 να πάει και άλλα 25 να επιστρέψει με την απάντηση (handshake)
Δεν είναι μόνο η απόσταση το μεγαλύτερο εμπόδιο αλλά και τα router που μεσολαβούν στη πορεία, μπορεί να είναι δεκάδες.
Αν λοιπόν αλλάξουμε τους χαλκούς με οπτικές ίνες, αφαιρέσουμε τελείως τις μεθόδους συμπίεσης που προκαλούν latency και αυτές και δώσουμε 1000000Tbit θα είμαστε μια χαρά;

ΟΧΙ.

Η τεχνολογία που διαθέτουμε σήμερα δεν είναι ικανή να σπάσει το φράγμα της φυσικής.
Η επιφανειακή ταχύτητα του ηλεκτρισμού σε έναν αγωγό αγγίζει εκείνη του φωτός.
Δηλαδή σε 1000ms κάνει εφτά φορές το γύρω της γης.
Φανταστείτε πως μια εντολή για να στρίψει το rover της NASA στον Άρη χρειάζεται 20 λεπτά να φτάσει.
Τι, αυτοί χαζοί είναι εκεί και δεν έχουν τη τεχνογνωσία;

Σήμερα λοιπόν οι Κύριοι που χτίζουν το Streaming gaming δεν παλεύουν να μειώσουν το latency με τρελές ταχύτητες, αλλά με tricks τύπου αλγόριθμων πρόβλεψης κίνησης του παίχτη.

Τώρα τι παίζει με εμάς του gamers.
Απλά οι νέοι που θα το βρουν, δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα γιατί θα είναι η καθημερινότητα τους.
Οι παλιοί θα γκρινιάζουν μέχρι να εξαφανιστούν και όλα καλά.

Υπάρχει/θα υπάρξει λύση;

Πριν 30 χρόνια είχα διαβάσει ένα άρθρο για τα “αδερφικά πρωτόνια”
Δεν το ξέχασα ποτέ μα δεν έβρισκα κάποια νέα πηγή να με διαφωτίσει για την εξέλιξη.
Έλεγε λοιπόν (με απλά λόγια) πως αν δυο πρωτόνια έρθουν μια φορά σε επαφή, τότε αν καταφέρεις και δώσεις μια τιμή στο ένα, το άλλο θα την πάρει αστραπιαία αδιαφορώντας για την απόσταση.
Είναι ένα είδος τηλεμεταφοράς δηλαδή, μια κβαντική σύνδεση.
Το 2017, οι Αμερικάνοι ξεκίνησαν ετοιμασίες για το τελικό πείραμα μα τους πρόλαβαν οι Κινέζοι.
Έκαναν “τηλεμεταφορά” από τη γη σε διαστημικό σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας με επιτυχία.

Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον λοιπόν, θα καταφέρουμε να έχουμε μηδενικές σε latency συνδέσεις μεταξύ μας; θα προλάβουμε να τις δούμε;
Μόνο ο χρόνος θα δείξει διότι η Κβαντική φυσική είναι κάτι που δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα.

VincentGR