The Last of us Part 1 – Review by Stratos
Όταν το Last of us κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2013 έμεινε στην ιστορία ως ένα αριστούργημα, ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Προσωπικά για μένα ήταν το καλύτερο μέχρι να κυκλοφορήσει το δεύτερο μέρος. Στην συνέχεια ακολούθησε ένα remaster για το ps4 το 2014 και τώρα κυκλοφόρησε αποκλειστικά για το ps5 (και στο pc αργότερα) το remake του τίτλου. Σε αυτό το review λοιπόν δεν θα κρίνουμε το Last of us σαν παιχνίδι, αλλά τις βελτιώσεις και το τι προσφέρει αυτό το remake.
Η μεγαλύτερη δουλειά στο remake έπεσε ξεκάθαρα στον τομέα των γραφικών. Οπτικά το παιχνίδι είναι χάρμα οφθαλμών και θεωρώ ότι μαζί με το Demons souls και το Horizon Forbidden west είναι ότι καλύτερο οπτικά υπάρχει στη νέα γενιά. Πολλές τοποθεσίες έχουν επανασχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι πιο πλούσιες, με περισσότερο υλικό στο background, περισσότερη βλάστηση κλπ. Και υπάρχουν και κάποιες (λίγες είναι η αλήθεια) που μοιάζουν πιο πολύ με το remaster όσων αφορά τον σχεδιασμό (και όχι την ποιότητα της εικόνας). Οι φωτισμοί, οι φωτιές και τα νερά είναι πραγματικά καταπληκτικά. Οι εκφράσεις των προσώπων των πρωταγωνιστών και οι λεπτομέρειες που βλέπεις όταν μιλάνε, όταν θυμώνουν ή όταν στενοχωριούνται έχουν πάει σε άλλο επίπεδο. Σε αυτόν τον τομέα πραγματικά η δουλειά που έγινε είναι άριστη.
Πάρα πολύ καλή δουλειά έγινε και στον τομέα του ήχου όπου ειδικά με την χρήση των 3d ακουστικών της SONY ακούς και την παραμικρή λεπτομέρεια όπως πχ την ανάσα του Τζόελ ή από ποια πλευρά προέρχεται ο ήχος ενός clicker.
Στα του gameplay τώρα η μάχη έχει βελτιωθεί και έχει την ωμότητα και τον ρεαλισμό που είχε και στο part 2.Υπάρχουν λεπτομέρειες που δεν υπήρχαν στις προηγούμενες εκδόσεις του παιχνιδιού. Για παράδειγμα μία φορά πυροβόλησα με την καραμπίνα έναν εχθρό μπροστά από ένα ράφι. Ο εχθρός εκτοξεύτηκε επάνω στο ράφι, το γέμισε με αίματα και σιγά σιγά το κορμί του κύλησε και έπεσε κάτω. Οι προσθήκες βέβαια του gameplay που έγιναν στο part 2 όπως το έρπινγκ και το dodge δεν υπάρχουν εδώ. Πράγμα που είναι λογικό θεωρώ καθώς από την στιγμή που το remake είναι ένα προς ένα και τα επίπεδα δεν άλλαξαν, πιθανώς θα γινόταν broken το gameplay με αυτές τις προσθήκες.
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα του παιχνιδιού είναι η ΑΙ. Ενώ στα τέρατα και τους μεταλλαγμένους έχει βελτιωθεί και φτάνει στα επίπεδα στου part 2, στους ανθρώπους έγινε ελάχιστη δουλειά. Και σε σύγκριση με το part 2 η ΑΙ των ανθρώπινων εχθρών είναι τραγική θα έλεγα. Όσων αφορά τώρα τη χρήση του dualsense, υπάρχουν κάποιες δονήσεις και σίγουρα περισσότερες από άλλα παιχνίδια, αλλά είναι όλες πολύ ήπιες και διακριτικές. Είναι πχ πολύ καλό που όταν βρέχει αισθάνεσαι τις σταγόνες της βροχής που πέφτουν ή το άγγιγμα όταν χαϊδεύεις ένα ζώο, αλλά στα όπλα θα ήθελα να υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ένταση στην δόνηση. Γενικά έχω την αίσθηση ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα επιπέδου astrobot στα επερχόμενα παιχνίδια.
Κλείνοντας το Last of us όπως είπα και στην αρχή είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών και αυτή είναι η καλύτερή του έκδοση όπου μπορεί να το παίξει κάποιος. Μεγάλη συζήτηση έγινε για την τιμή του παιχνιδιού και το αν αξίζει για 80 ευρώ. Η δική μου άποψη είναι ότι από τη στιγμή που 80 ευρώ κοστίζουν οι ολοκαίνουργιες κυκλοφορίες και στην περίπτωση αυτού του remake η δουλειά που έγινε δεν είναι η ίδια με αυτήν που θα γίνει στο part 3 για παράδειγμα, η πιο λογική τιμή πώλησης θα ήταν στα 60 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ ότι η τιμή ενός παιχνιδιού πρέπει να επηρεάζει την βαθμολογία του. Το Last of us σε κάθε περίπτωση είναι ένα αριστούργημα που απευθύνεται κυρίως σε νέους παίκτες που δεν έχουν παίξει ποτέ το παιχνίδι και επιβάλλεται να ζήσουν αυτήν την εμπειρία καθώς και στους φανς της σειράς.
Ο βαθμός που θα βάλω είναι ένα 9/10.
Στράτος Κοντεκάκης
