Tomb Raider 1-3 Remastered Review

Όταν το 1996 κυκλοφόρησε το πρώτο Tomb Raider ήταν ένα από τα παιχνίδια που, μαζί με το Resident Evil που κυκλοφόρησε το ίδιο έτος, έφεραν την επανάσταση στο χώρο των videogames. Το Tomb Raider της Core Design δημιούργησε το είδος των Action/Adventure παιχνιδιών. Για πρώτη φορά μπορούσες να εξερευνήσεις έναν πλήρη τρισδιάστατο κόσμο, να λύσεις γρίφους και παζλ και να αντιμετωπίσεις εχθρούς. Ταυτόχρονα έφερε και την κινηματογραφικότητα στα παιχνίδια, έστω με τα μέσα και το voice acting της εποχής, που τότε φάνταζε αριστουργηματικό. Όλα αυτά με τον καιρό εξελίχθηκαν στο είδος των Action/Adventures παιχνιδιών που παίζουμε σήμερα.

Τεράστιο ρόλο στην μεγάλη επιτυχία του παιχνιδιού έπαιξε φυσικά η πρωταγωνίστρια, η πολύ πληθωρική Λάρα Κροφτ. Όλοι οι νέοι της εποχής την ερωτεύτηκαν παράφορα ενώ η είσοδός της στην pop κουλτούρα ήταν σαρωτική. Όποιο περιοδικό είχε την Λάρα στο εξώφυλλο ξεπουλούσε, έπαιξε σε διαφημίσεις στην τηλεόραση όπως πχ της Lucozade, έπαιξε σε μουσικά videoclip και φυσικά ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια που έγιναν και ταινίες με πρωταγωνίστρια την Angelina Jolie.

Στο πρώτο παιχνίδι του 1996, η Λάρα δέχεται μία πρόσκληση από την επιχειρηματία Ζακλιν Νάτλα να πάει στο Περού και να βρει για εκείνη ένα κομμάτι από το αρχαίο artifact Scion το οποίο βρίσκεται στον τάφο του Qualopec, ενός από τους τρεις ηγέτες της μυθικής πόλης της Atlantis. Στη συνέχεια εκτυλίσσεται η ιστορία του παιχνιδιού που φέρνει την Λάρα από το Περού στην Ελλάδα (αν και οι περιοχές της Ελλάδος δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα), στην Αίγυπτο και στο τέλος στην πόλη της Atlantis.

Το πρώτο Tomb Raider είναι ξεκάθαρα πιο απλό από τα άλλα. Ο σχεδιασμός των πιστών είναι λιγότερο πολύπλοκος, ενώ και η ίδια η Λάρα έχει λιγότερα όπλα και λιγότερες κινήσεις από ότι στα επόμενα παιχνίδια. Το παιχνίδι αποτελείται από 15 επίπεδα. Σε κάθε ένα από αυτά η Λάρα πρέπει να λύσει γρίφους περιβαλλοντικούς και μη, να ανακαλύψει κλειδιά και αντικείμενα για να προχωρήσει παρακάτω και να αντιμετωπίσει φυσικά εχθρούς. Χαρακτηριστικό του πρώτου παιχνιδιού ήταν ότι οι εχθροί εκτός από κάποια bosses δεν ήταν ανθρώπινοι, αλλά μόνο ζώα και τέρατα. Λύκοι, λιοντάρια, γορίλες, κροκόδειλοι είχαν ξεκληριστεί τότε. Το παιχνίδι ήταν σχεδιασμένο με tank controls, τα οποία ήταν απαραίτητα καθώς η ακρίβεια που απαιτούσαν μερικά άλματα μόνο έτσι μπορούσε να επιτευχθεί.

Πολλές σκηνές έχουν μείνει χαραγμένες στην μνήμη των παικτών. Ο τυραννόσαυρος Ρεξ στο Lost Valey, το μοναστήρι St. Francis Foley με τις πόρτες των Atlas, Thor, Damocles και Neptune, το παλάτι του Μίδα, η σφίγγα στην Αίγυπτο και φυσικά η Atlantis που φαινόταν σαν όλοι οι τοίχοι και το έδαφος να έχουν ένα είδος ζωής. Στο πρώτο Tomb Raider θα έβαζα 9/10.

Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς κυκλοφόρησε το 1997 με τον τίτλο Tomb Raider 2 Starring Lara Croft. Για πολλούς και για μένα μαζί πρόκειται για το καλύτερο παιχνίδι της σειράς που έχει κυκλοφορήσει μέχρι και σήμερα. Έκανε πολλά βήματα μπροστά τόσο στον τεχνικό τομέα όσο και στο Gameplay. Η Λάρα μπορούσε πλέον να σκαρφαλώσει κιόλας σε σκάλες και τοίχους, είχε μεγαλύτερο οπλοστάσιο (στο οποίο προστέθηκαν το Μ5, το ψαροντούφεκο και το Grenade Launcher), ενώ μπορούσε πλέον να οδηγήσει και οχήματα όπως τη βάρκα και το Snowmobile. Επίσης στο παιχνίδι προστέθηκε και η χρήση των φωτοβολίδων για να βλέπει η Λάρα σε πολύ σκοτεινές περιοχές.

Στο παιχνίδι αυτό η Λάρα ψάχνει να βρει το αρχαίο αντικείμενο Dagger of Xian. Αντίπαλο σε αυτήν την αναζήτηση έχει τον Marco Bartoli, αρχηγό μιας μαφιόζικης οργάνωσης με όνομα Fiamma Nera και έδρα την Βενετία της Ιταλίας. Το παιχνίδι διαδραματιζόταν σε εκπληκτικές τοποθεσίες που έχουν μείνει αξέχαστες στους παίκτες όπως η Βενετία, το ναυάγιο του πλοίου Maria Doria, το χιονισμένο Θιβέτ με το μοναστήρι Barkhang και τις κατακόμβες του και φυσικά ο ναός των Xian στην Κίνα με τις αμέτρητες παγίδες.

Εδώ οι εχθροί ήταν κυρίως ανθρώπινοι και φυσικά υπήρχαν πάλι και ζώα και τέρατα, όπως τα φοβερά και τρομερά Γιέτι. Πολύ καλό boss ήταν και ο δράκος στο τέλος του παιχνιδιού, ενώ το κλείσιμο είναι για μένα ο καλύτερος επίλογος σε Tomb Raider παιχνίδι με την εισβολή της μαφιόζικης οργάνωσης στο σπίτι της Λάρα. Και φυσικά η τελευταία σκηνή, με την Λάρα να ετοιμάζεται να μπει στο μπάνιο και τους παίκτες της εποχής να κάνουν όνειρα ότι θα τα δούνε όλα μέχρι να πει η Λάρα το χαρακτηριστικό “Don’t you think you have seen enough?” και να πυροβολήσει την οθόνη. Μέχρι και φήμη υποτιθέμενου cheat υπήρχε για να δεις τη Λάρα γυμνή, αλλά φευ… Στο Tomb Raider 2 θα έβαζα 10/10.

Το 1998 κυκλοφορεί το τρίτο παιχνίδι της σειράς με τίτλο Tomb Raider 3 Adventures of Lara Croft. Πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια ένας μετεωρίτης είχε πέσει στην ήπειρο της Ανταρκτικής, η οποία τότε ήταν μια τροπική ζώνη. Αργότερα στην περιοχή αυτή έφτασαν κάποιοι Πολυνήσιοι οι οποίοι ανακάλυψαν τον μετεωρίτη και έφτιαξαν από την επιφάνειά του τέσσερα artifacts. Όταν όμως ανακάλυψαν την επιρροή της ενέργειας του μετεωρίτη στον άνθρωπο εγκατέλειψαν τρομαγμένοι την περιοχή. Εκατομμύρια χρόνια αργότερα έφτασαν στην Ανταρκτική (η οποία ήταν παγωμένη πλέον) κάποιοι ναυτικοί από το πλοίο Beagle του Δαρβίνου, οι οποίοι ανακάλυψαν αυτά τα artifacts. Στην προσπάθειά τους να τα πάρουν ο ένας σκοτώθηκε από λύκους και πέθανε, οι υπόλοιποι ναυτικοί τα πήραν και έφυγαν και στην πορεία των χρόνων αυτά τα τέσσερα artifacts κατέληξαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Φτάνοντας στο σήμερα, ο επιστήμονας Dr. Willard με την εταιρεία του RX- Tech κάνει ανασκαφές στην Ανταρκτική για να ανακαλύψει τον μετεωρίτη. Στις ανασκαφές αυτές ανακαλύπτουν τον τάφο του ναυτικού που πέθανε και στη συνέχεια ο Dr. Willard ζητά την βοήθεια την Λάρα (η οποία βρίσκεται ήδη στην Ινδία αναζητώντας ένα από τα artifacts) για να ανακαλύψουν και τα τέσσερα αυτά artifacts. Στην πορεία όμως αποκαλύπτεται ότι ο σκοπός του Dr. Willard είναι να χρησιμοποιήσει την ενέργεια του μετεωρίτη για να κάνει πειράματα σε ανθρώπους σε παγκόσμιο βαθμό και έτσι έρχεται αντιμέτωπος με την Λαρα.

Το τρίτο παιχνίδι της σειράς συνέχισε στα ίδια υψηλά επίπεδα με τον προκάτοχό του. Ακόμα καλύτερα τεχνικά και με νέες προσθήκες στο Gameplay. Η Λάρα είχε νέες κινήσεις όπως το crouch, το sprint και το monkey swinging. Είχε ακόμα περισσότερα όπλα όπως το Desert Eagle και ο εκτοξευτής ρουκετών, ενώ μπορούσε να οδηγήσει και ακόμα περισσότερα οχήματα όπως quadbike, κανό, raft και να κάνει και scuba diving.

Οι εχθροί ήταν από άνθρωποι έως ζώα, τέρατα, μεταλλαγμένοι, ακόμα και δεινόσαυροι (όπως ο εμβληματικός T- Rex). Τα boss fights ήταν πολύ καλά (ειδικά το τελευταίο ο μεταλλαγμένος Dr. Willard) ενώ και οι περιοχές του παιχνιδιού ήταν πολύ όμορφες και χαρακτηριστικές. Όπως οι ζούγκλες και οι ναοί στην Ινδία, το πανέμορφο Coastal Village  στον Ειρηνικό Ωκεανό, η μυστική Area 51 με τους εξωγήινους, το βροχερό Λονδίνο και φυσικά η Ανταρκτική με την χαμένη μυστική πόλη του Tinnos. To μόνο αρνητικό ήταν η υψηλή δυσκολία σε κάποια σημεία. Στο Tomb Raider 3 θα έβαζα 9,5/10.

Για ιστορικούς λόγους να αναφέρω ότι στη συνέχεια το 1999 κυκλοφόρησε το Tomb Raider The Last Revelation το οποίο ήταν στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τα προηγούμενα, ενώ το 2000 κυκλοφορεί το Tomb Raider Chronicles, τελευταίο παιχνίδι της σειράς για το Playstation 1, στο οποίο αρχίζει να διαφαίνεται μία κόπωση. Δυστυχώς η Λάρα δεν μπόρεσε να κάνει ομαλά την μετάβασή της στις επόμενες γενιές. Το 2003 κυκλοφορεί το Angel of darkness, ένα παιχνίδι που χαντακώθηκε εξαιτίας των πολλών bugs και τεχνικών προβλημάτων που είχε. Και δυστυχώς τότε δεν υπήρχε η δυνατότητα να βγει ένα patch και να κάνει διορθώσεις, το δισκάκι του Playstation 2 που αγόραζες αυτό ήταν έως το τέλος. Κάπου εκεί έρχεται το τέλος της Core Design και η σειρά περνάει στα χέρια της Crystal Dynamics. Η Crystal Dynamics κυκλοφορεί πρώτα μία τριλογία από τα παιχνίδια Tomb Raider Legend, Anniversary και Underwold (το 2008 το τελευταίο στο Playstation 3) και στη συνέχεια την τελευταία τριλογία από τα Tomb Raider, Rise of the Tomb Raider και Shadow of the Tomb Raider (το 2018 στο τελευταίο στο Playstation 4).

Σαν παιχνίδια δεν ήταν κανένα άσχημο. Παρόλα αυτά υπήρχε πάντα η αίσθηση ότι κάτι λείπει και η σειρά δεν έφτασε ποτέ ξανά στα επίπεδα του Playstation 1. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κάπου η σειρά έχασε την ταυτότητα της (όπως έπαθε και το Resident Evil κάπου στο 2008). Τα τελευταία τρία Tomb Raider για παράδειγμα μπορεί να ήταν πολύ καλά παιχνίδια αλλά πιο πολύ ήταν μια αντιγραφή από τα Uncharted παρά Tomb Raider. Το Tomb Raider παρόλο που ήταν διαφορετικό είδος έμοιαζε πάρα πολύ με το Resident evil. Στη λογική του ότι η εξερεύνηση, η επίλυση γρίφων και η συλλογή κλειδιών και αντικειμένων για να προχωρήσεις ήταν βασικό στοιχείο του παιχνιδιού. To Tomb Raider ποτέ δεν ήταν μόνο μια εναλλαγή μεταξύ platforming και μάχης. Και για μένα η λύση για να αποκτήσει ξανά η Λάρα την αίγλη του παρελθόντος είναι η σειρά να επιστρέψει στις ρίζες της. Όπως ακριβώς έκανε και η Capcom το 2017 με το Resident Evil 7.

Η συλλογή λοιπόν Tomb Raider 1-3 Remastered περιέχει τα τρία πρώτα παιχνίδια μαζί και τα expansions τους που είχαν βγει μόνο για το PC (Unfinished business, The golden mask και The lost artifact).

Στον τεχνικό τομέα η Aspyr έκανε καταπληκτική δουλειά και αν πατήσετε το κουμπί που κάνει την εναλλαγή ανάμεσα σε παλιά και νέα γραφικά θα δείτε τεράστια διαφορά. Το μοντέλο της Lara Croft είναι πάρα πολύ αναβαθμισμένο ενώ και τα μοντέλα των εχθρών είναι πολύ καθαρά πλέον και όχι μία μάζα από pixels. Και όχι, ποτέ δεν ήταν έτσι στο PC τα παιχνίδια. Η έκδοση αυτή είναι ότι καλύτερο υπάρχει. Τα αντικείμενα είναι πλέον τρισδιάστατα για να ξεχωρίζουν ενώ υπάρχει και το εικονίδιο ενός χεριού για να φαίνεται ότι είσαι κοντά σε ένα αντικείμενο ή έναν διακόπτη. Ένα πρόσφατο update διόρθωσε το γεγονός ότι κάποια κλειδιά δεν φαινόταν καλά στο πρώτο Tomb Raider επειδή ήταν αρκετά σκοτεινά. Το δεύτερο και το τρίτο παιχνίδι αντιθέτως είναι πιο φωτεινό από ότι ήταν στις παλιές εκδόσεις σε σημείο που ελάχιστες φορές θα χρειαστείτε φωτοβολίδες για να δείτε.

Στο παιχνίδι επίσης έχει προστεθεί και μοντέρνος χειρισμός αλλά δεν νομίζω ότι θα βοηθήσει και πολύ. Τα επίπεδα έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα tank controls είναι απαραίτητα. Χρειάζεται η ακρίβειά τους για να επιτευχθούν κάποια άλματα που είναι μελετημένα σε βαθμό εκατοστού. Δεν είναι πάντως κάτι τόσο τραγικό να συνηθίσει κάποιος τα tank controls, σε μία ώρα το πολύ μαθαίνονται, ενώ για τους παλιούς παίκτες γίνονται γρήγορα οικεία.

Πολύ σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι αφαιρέθηκαν τα save crystals που υπήρχαν μόνο στην έκδοση των κονσολών στα Tomb Raider 1 και 3. Και δεν είχαν κανέναν λόγο ύπαρξης παρά μόνο να δυσκολέψουν ανούσια κι άλλο τη ζωή των παικτών. Ειδικά στο πρώτο Tomb Raider που υπήρχαν μόνο προκαθορισμένα σημεία που μπορούσες να κάνεις save, δεν ήταν και ότι καλύτερο σε μία σειρά πχ από πέντε δύσκολα άλματα να αποτυγχάνεις στο τέταρτο ή στο πέμπτο και να πρέπει ξανά και ξανά να παίξεις το ίδιο σημείο. Πλέον σε όλα τα παιχνίδια ο παίκτης μπορεί να κάνει save σε όποιο σημείο θέλει όσες φορές θέλει.

Επίσης έχουν προστεθεί και life bars στα bosses κάτι που δεν υπήρχε στα παλιά παιχνίδια.

Εν ολίγοις η συλλογή αυτή είναι ένα υπόδειγμα του πως πρέπει να γίνονται remastered τα παιχνίδια από το Playstation 1. Περιέχει τρία από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών που καθόρισαν τη βιομηχανία και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον έχει όρεξη να ασχοληθεί. Ο βαθμός που θα βάλω είναι 9,5/10.

Στράτος Κοντεκάκης