Like a Dragon : Pirate Yakuza in Hawaii review από τον Zapdim
Για τους λάτρεις των Yakuza, ένα ακόμα επεισόδιο στη σειρά είναι πάντοτε καλοδεχούμενο, ειδικότερα με τον αγαπητό σε όλους μας χαρακτήρα, τον εκκεντρικό Goro Majima. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2025 κι απέδειξε την εργατικότητα του RGG Studio, το οποίο παράγει υλικό με αυξημένη ταχύτητα για λογαριασμό της SEGA.
H ιστορία μας αρχίζει με το Majima να ναυαγεί σε ένα νησί, έχοντας χάσει τη μνήμη του, προσπαθώντας να ξετυλίξει το κουβάρι των περιστατικών που τον οδήγησαν εκεί. Στο συγκεκριμένο μέρος θα τον περιθάλψει ένα πιτσιρίκι, ο Noah, το οποίο έχει σαν όνειρο να απεγκλωβιστεί από τον μικρό νησιωτικό τόπο όπου κατοικεί με τον πατέρα και την αδερφή του και να γνωρίσει νέα μέρη και περιπέτειες. Η μεγάλη μου απορία ήταν το πώς θα καταφέρνανε οι σεναριογράφοι να συνδυάσουν δυο φαινομενικά αταίριαστα είδη, τον σκοτεινό μαφιόζικο κόσμο των Yakuza με τη θαλασσινή αύρα των πειρατών. Το αποτέλεσμα ήταν σε μεγάλο βαθμό ικανοποιητικό.

Η καινοτομία του game είναι προφανώς οι ναυμαχίες. Ο ήρωας χειρίζεται το πλοίο τόσο σαν μονάδα την ώρα της μάχης, όσο και εξυπηρετώντας τις ανάγκες του πληρώματος που επανδρώνει το σκαρί. Η μάχη καθαυτή είναι σχετικά απλοϊκή, χωρίς να ταλαιπωρεί τον παίχτη με ανούσια πολυπλοκότητα, ειδικά για έναν Like a Dragon τίτλο. Σου δίνει τη δυνατότητα να αλλάξεις πλευρικά κανόνια καθώς και πολυβόλα, να επιλέξεις ναύτες με διαφορετικές ικανότητες ο καθένας, πράγματα ενδιαφέροντα χωρίς όμως να κάνουν αξιοσημείωτη διαφορά στο normal επίπεδο που έπαιξα το παιχνίδι. Συνάμα σαν καλός καπετάνιος οφείλεις να κρατάς το ηθικό των υφιστάμενων ακμαίο μέσα από γιορτές και τσιμπούσια, προετοιμάζοντας λουκούλλεια γεύματα.
Ο κόσμος όπως αναφέραμε αποτελείται από νησιωτικούς χάρτες, όπου προβαίνεις σε ναυμαχίες και κυνήγι θησαυρών αλλά και μεγαλύτερα νησιά όπως η Χονολουλού, όπου είναι ανοιχτός κόσμος κλασικός του φραντσάιζ. Οφείλουμε να πούμε πως το μεγάλο φαρμάρισμα με side quests και συλλογή χρημάτων και συστατικών αναβάθμισης όπλων και χαρακτήρα, γίνεται στο συγκεκριμένο μέρος, το οποίο είναι δανεισμένο από τον αμέσως προηγούμενο τίτλο Like a Dragon Infinite Wealth. Δεν είναι κάτι καινοφανές για το στούντιο αφού για πολλούς τίτλους Yakuza, το εμβληματικό Kamurocho όπου και ανδρώθηκε σεναριακά ο κύριος πρωταγωνιστής της σειρά Kiryu Kazuma, παρέμενε αναλλοίωτο. Σε γενικές γραμμές η εξερεύνηση είναι ικανοποιητική και κάποιος που αγαπά κι ακολουθεί τη σειρά δε θα δυσκολευτεί καθόλου να προσαρμοστεί.

Η επίγεια μάχη είναι αυτή τη φορά brawler action χωρίς διακοπή και αφήνοντας προς το παρόν το turn based, κρατώντας την ίδια φιλοσοφία με παλιότερους τίτλους τόσο στα στυλ μάχης όσο και στην τακτική αναβάθμισης του χαρακτήρα και ξεκλειδώματος κινήσεων και δυνατοτήτων. Τα side quests δεν βρίθουν καινοτομίας, προσπαθώντας να κάνουν χιούμορ και σάτιρα. Το όλο σενάριο μένει πιστό στο ύφος παρωδίας, εναλλάσσοντας την υφή διαλόγων από σοβαροφάνεια και βαρύγδουπους πομπώδεις διαλόγους σε αστειότητες και μελλοδραματισμούς. Θα μπορούσα να πω πως το Pirates υπολείπεται σε ένταση και ποιότητα τόσο στο γράψιμο διαλόγων, όσο και στην παρουσίαση χαρακτήρων, με αποτέλεσμα η ταύτιση του παίχτη να είναι αδύναμη. Μέτριο βρήκα επίσης και το βαθμό παρωδίας και ποιότητας χιούμορ, αφήνοντας στην άκρη την καυστικότητα και τον παραλογισμό που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια από το RGG Studio.
Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να πούμε πως ο τίτλος είναι ένα ακόμα ενδιάμεσο επεισόδιο μεταξύ των τίτλων της κύριας σειράς Like a Dragon. Μικρότερο σε διάρκεια, αφού για μια “γεμάτη” και σχεδόν καθ’ όλα ολοκληρωμένη εξερεύνηση όλων των περιοχών και περάτωσης του συνόλου των side quests, αφιέρωσα περίπου 35 ώρες. Επικροτώ το γεγονός ότι ένας σημαντικός χαρακτήρας όπως ο Goro Majima έλαβε το one man show που του άξιζε, ο προβληματισμός μου είναι για το αν του ταίριαζε το όλο πειρατικό σκηνικό. Οι σεναριογράφοι προσπάθησαν να κρατήσουν τους αρμούς τόσο με τη βασική ιστορία που εξελίσσεται όλα αυτά τα χρόνια στα πλαίσια της σειράς, όσο και με την εμφάνιση γνωστών πρωταγωνιστών, αυξάνοντας την οικειότητα του παίχτη. Δεν είναι παιχνίδι που καινοτομεί τρομερά, δεν δημιουργεί ύψιστη δραματουργία, πιστώνεται όμως την τόλμη της εισαγωγής του πειρατικού στοιχείου. Είχαμε αναφέρει ξανά σε προηγούμενη κριτική παλαιότερου τίτλου πως η συνέχιση μιας τόσο παλιάς ιστορίας έχει τον κίνδυνο αποτροπής νέων παιχτών ενασχόλησης με το φραντσαιζ. Παρόλαυτα το πιστό κοινό θαρρώ πως παραμένει, στηρίζοντας τα δακρύβρεχτα κλισέ και την παρωδία του Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii, κάνοντας τον ένα τίτλο άξιο ενασχόλησης κι αφιέρωσης χρόνου.