The Edge of Allegoria – Μια αλληγορική εκδοχή των Pokémon για ενήλικες – Review by Alex Itsiou

Το «The Edge of Allegoria» είναι ένα turn-based RPG επηρεασμένο έντονα από την αισθητική και τους μηχανισμούς των πρώτων Pokémon στο Game Boy.
Αναμφίβολα πρόκειται για τίτλο που απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες, κυρίως λόγω των διαλόγων. Παρ’ όλα αυτά, η retro αισθητική του με έκανε να γελάσω σε αρκετές στιγμές, αν και κάποιες φορές μου φάνηκε υπερβολικό.

Οι Μηχανισμοί

Το παιχνίδι δεν καινοτομεί μηχανικά, αλλά χρησιμοποιεί γνώριμους μηχανισμούς από παλαιότερα RPG που ξέρουμε ότι λειτουργούν (βλέπε Pokemon). Όταν ξεκίνησα το παιχνίδι αρχή δεν υπήρχε κάποιο tutorial, πράγμα που με προβλημάτισε, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για κάτι απλό, με γνώριμο gameplay που θυμίζει Pokémon. Η βασική διαφορά είναι πως δεν μαζεύεις Pokemon για να πολεμούν στη θέση σου, αλλά πολεμάς εσύ ο ίδιος τέρατα.
Μέσα στο παιχνίδι βρίσκεις αρκετά όπλα, ενώ υπάρχει πληθώρα αντιπάλων. Παρ’ όλα αυτά, η ισορροπία δεν είναι πάντα η καλύτερη. Υπάρχουν εχθροί χαμηλότερου επιπέδου που μπορούν εύκολα να σε στείλουν πίσω στο κοντινότερο inn. Έπιασα αρκετές φορές τον εαυτό μου να βασίζεται σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις που απορροφούν HP απλώς για να επιβιώσω. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, μπορεί να συναντήσεις αντιπάλους 2-3 levels πιο αδύναμους από εσένα και να χάσεις. Όσο για τα bosses, συνήθως πρέπει να είσαι 3-5 επίπεδα πιο πάνω για να τα καταφέρεις. Το παιχνίδι σίγουρα θα ωφελούνταν από καλύτερη ισορροπία.

Η Ιστορία

Όπως ανέφερα, οι διάλογοι είναι ξεκάθαρα για ενήλικες. Σχεδόν κάθε συνομιλία με γυναίκα έχει σεξουαλικό περιεχόμενο, ενώ οι άντρες παρουσιάζονται συχνά ως ανίκανοι να κάνουν το οτιδήποτε. Ομολογώ πως γέλασα με κάποιες σκηνές. Για παράδειγμα, μπαίνεις σε ένα σπίτι όπου η γυναίκα έχει κρεμασμένο ένα strap-on και σου λέει ότι ο άντρας της είναι αξιολύπητος και είναι διαθέσιμη για σένα. Σε άλλη αποστολή, πρέπει να δώσεις την καρδιά ενός goblin σε κάποιον που θέλει να εντυπωσιάσει τη γυναίκα του· όταν αυτή μαθαίνει ότι εσύ το έκανες, σε βάζει να φέρεις το πόδι μιας νύμφη και μετά σε “ανταμείβει” προσφέροντάς σου να γλείψεις το πόδι της. Αν δεν σε σοκάρει τέτοιου είδους χιούμορ, τότε θα το απολαύσεις.
Το αρνητικό είναι ότι κάθε φορά που σου επιτίθεται κάποιος αντίπαλος, επαναλαμβάνει σχεδόν τις ίδιες ατάκες, κάτι που κουράζει. Καταλαβαίνω όμως γιατί οι δημιουργοί διάλεξαν αυτή την κατεύθυνση, αφού όλο το παιχνίδι χτίζεται πάνω σε μια συγκεκριμένη αισθητική.

Η κεντρική ιστορία σε αφήνει για αρκετή ώρα να αναρωτιέσαι τι ακριβώς συμβαίνει, χωρίς να σου δίνει ξεκάθαρη κατεύθυνση. Τα επαναλαμβανόμενα γραφικά, που έχουν επιλεγεί για να αποδώσουν την αισθητική του Game Boy, κάνουν την κατάσταση πιο δύσκολη. Ωστόσο, ο σχεδιασμός του χάρτη είναι αρκετά προσεγμένος και σπάνια θα χαθείς, με εξαίρεση ορισμένα dungeons.

Συμπέρασμα

Αν αντέχεις τις βρισιές, σου αρέσει η αισθητική των παλιών Game Boy παιχνιδιών και θες να δεις μια πιο “αλληγορική” εκδοχή των Pokémon, τότε το The Edge of Allegoria είναι ένα παιχνίδι που θα σου χαρίσει αρκετές ώρες διασκέδασης, ακόμα κι αν μερικές φορές θα νιώσεις ότι πέθανες άδικα.

Ξεχώρισα ιδιαίτερα τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

• 2d γραφικά με γνώριμο κλασικό RPG gameplay
• Εντυπωσιακός και τεράστιος κόσμος. 145 μορφές τεράτων, 41 boss fights, 31 dungeons και 6 θεϊκά όντα.
• 96 μοναδικά όπλα
• Ρετρό αισθητική που παραπέμπει στο λατρεμένο Gameboy.

Βαθμός: 7/10

Special thanks to Derek and PR Hound

Επίσημη ιστοσελίδα : https://linktr.ee/its_avg_joe