Τα σκουπίδια του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου.
Πριν αναλύσω το θέμα θα σας γράψω μερικές εκφράσεις που έχω λάβει ως απάντηση κατά καιρούς.
“Έλα ρε συ! Πριν ένα μήνα πέταξα τον Amstrad6128, γιατί δεν μου το είπες;”
“Πωωω! Και είχα μία Amiga 600 και την πήγα στην ανακύκλωση! Τουλάχιστον να σου την έδινα να την κρατούσες ζωντανή”
“Πάνο αυτόν τον C64 μου τον είχε δώσει μία φίλη μου. Δεν ξέρω αν λειτουργεί αλλά εδώ και 15 χρόνια δεν τον έχω βγάλει από το κουτί. Να σου τον στείλω μήπως ασχοληθείς εσύ; Κρίμα να τον πετάξω.”
“Πάνο αυτό το xbox360 το έχω 7 χρόνια στο πατρικό μου και σκονίζεται. Θέλω να στο χαρίσω γιατί ξέρω ότι αγαπάς και ασχολείσαι με τα μηχανήματα αυτά”
Και άλλες πολλές περιπτώσεις που δεν χρειάζεται να τις αναφέρω όλες αναλυτικά.
Το θέμα μας είναι άλλο. Επιλέγετε να σώσετε ένα μηχάνημα από μία πρέσα ανακύκλωσης ή όχι;
Παίζει ρόλο το αν θα αγοράσετε ή θα σας χαριστεί ένα ρετρό ή νέο μηχάνημα για το αν θα το πάρετε η θα το αφήσετε να πεταχτεί;
Θεωρείτε ότι αν πάρεις κάτι τζάμπα είναι ανήθικο η δεν συνάδει με την ανατροφή σας ή δεν παίζει ρόλο και σας αρκεί να σώσετε το μηχάνημα;
Τις περισσότερες φορές που βρίσκομαι με κόσμο που δεν ξέρω και η συζήτηση φτάνει μετά τις δουλειές, τις ομάδες κάποια στιγμή και στα χόμπι και κυρίως στα video games, πάντα κάνω μία αναφορά στην αγαπημένη μου Amiga, στο Playstation και στο Atari. Κάπως έτσι μάλιστα ήρθαν στα χέρια μου και οι δύο Α500 που διαθέτω αλλά και το μόνιτορ 1084s. Το παιδί μάλιστα που μου έδωσε το σετ Amiga+1084s σχεδόν με παρακάλεσε να του αδειάσω τη γωνιά που του έπιαναν στο πατάρι τα αντικείμενα. Όταν του πρότεινα μάλιστα να τα αγοράσω έστω με ένα συμβολικό ποσό, μου είπε ότι και μόνο που τα παίρνω αρκεί. Βαριόταν να τα κατεβάσει για να τα πάει στον κάδο και όλο το ανέβαλλε. Από τότε έχουν περάσει 18 χρόνια! Και οι δύο Amiga επισκευάστηκαν, καθαρίστηκαν, moddαρίστηκαν και λειτουργούν άψογα μέχρι και σήμερα.
Πραγματικά δεν μπορώ να χωνέψω το γεγονός ότι κάποιος που αγαπάει την τεχνολογία και κυρίως τα ρέτρο μηχανήματα θα προτιμούσε να τα δει στα σκουπίδια από το να τα ψάξει σε φίλους και γνωστούς ή ακόμα και να σώσει από τα σκουπίδια μαζεύοντας τα και ανακατασκευάζοντας τα ώστε να τους δώσει εκ νέου ζωή και την παλιά τους αίγλη. Με αυτή τη λογική δεν θα υπήρχαν ρετρό κοινότητες ανά την Ελλάδα που μάλιστα όχι μόνο τα συντηρούν αλλά και τα εκθέτουν ώστε να τα δει κόσμος και να μάθει ή να θυμηθεί το πως ξεκίνησαν κάποτε τα computers, τα video games και η ψηφιακή τεχνολογία.
Και όχι τα μηχανήματα που συλλέγουμε και φροντίζουμε δεν τα συλλέγουμε για να τα πουλήσουμε μετά από χρόνια στο ebay. Τα συλλέγουμε για να τα σώσουμε και όταν τα βαρεθούμε ή δεν έχουμε το κουράγιο να ασχοληθούμε θα βρούμε άλλους “τρελούς” σαν και εμάς να τα χαρίσουμε, να δούμε το τεράστιο χαμόγελο τους και να φύγουμε για το σπίτι γεμάτοι συγκίνηση αλλά και ικανοποίηση πως αυτά τα αντικείμενα που αποχωριστήκαμε πλέον θα βρίσκονται σε ένα σπίτι που θα τους δώσουν ξανά από την αρχή την ίδια, ίσως και μεγαλύτερη αγάπη από αυτή που δώσαμε εμείς.
Τα αντικείμενα αυτά αν και άψυχα έχουν μεγαλύτερη ψυχή από πολλούς. Έχουν χαρίσει επίσης άπειρα συναισθήματα, έχουν δημιουργήσει φιλίες, έχουν σταθεί παρηγοριά σε δύσκολες στιγμές και η αξία τους έστω και συναισθηματική για εμάς δεν συγκρίνεται ούτε με τα € που σκέφτεστε πρώτα πρώτα ούτε με τίποτα.
Τέλος αν και εσείς έχετε κάποιο αντικείμενο που ενδεχομένως να πεταχτεί, να σας πιάνει χώρο, να μην θέλετε να ασχοληθείτε κτλ επικοινωνήστε μαζί μου για να το παραλάβω ή ακόμα καλύτερα αν έχετε κοντά σας κάποιον φίλο, γνωστό, σύλλογο που μπορεί να το θέλει μη διστάσετε να κάνετε την κίνηση. Θα σας θυμούνται για πάντα και τα αγαπημένα σας μηχανήματα θα ζουν για ΠΑΝΤΑ.
Πάνος Retropolis