Τα σκουπίδια του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου.
Πριν αναλύσω το θέμα θα σας γράψω μερικές εκφράσεις που έχω λάβει ως απάντηση κατά καιρούς.
“Έλα ρε συ! Πριν ένα μήνα πέταξα τον Amstrad6128, γιατί δεν μου το είπες;”
“Πωωω! Και είχα μία Amiga 600 και την πήγα στην ανακύκλωση! Τουλάχιστον να σου την έδινα να την κρατούσες ζωντανή”
“Πάνο αυτόν τον C64 μου τον είχε δώσει μία φίλη μου. Δεν ξέρω αν λειτουργεί αλλά εδώ και 15 χρόνια δεν τον έχω βγάλει από το κουτί. Να σου τον στείλω μήπως ασχοληθείς εσύ; Κρίμα να τον πετάξω.”
“Πάνο αυτό το xbox360 το έχω 7 χρόνια στο πατρικό μου και σκονίζεται. Θέλω να στο χαρίσω γιατί ξέρω ότι αγαπάς και ασχολείσαι με τα μηχανήματα αυτά”
Και άλλες πολλές περιπτώσεις που δεν χρειάζεται να τις αναφέρω όλες αναλυτικά.
Το θέμα μας είναι άλλο. Επιλέγετε να σώσετε ένα μηχάνημα από μία πρέσα ανακύκλωσης ή όχι;
Παίζει ρόλο το αν θα αγοράσετε ή θα σας χαριστεί ένα ρετρό ή νέο μηχάνημα για το αν θα το πάρετε η θα το αφήσετε να πεταχτεί;
Θεωρείτε ότι αν πάρεις κάτι τζάμπα είναι ανήθικο η δεν συνάδει με την ανατροφή σας ή δεν παίζει ρόλο και σας αρκεί να σώσετε το μηχάνημα;
Τις περισσότερες φορές που βρίσκομαι με κόσμο που δεν ξέρω και η συζήτηση φτάνει μετά τις δουλειές, τις ομάδες κάποια στιγμή και στα χόμπι και κυρίως στα video games, πάντα κάνω μία αναφορά στην αγαπημένη μου Amiga, στο Playstation και στο Atari. Κάπως έτσι μάλιστα ήρθαν στα χέρια μου και οι δύο Α500 που διαθέτω αλλά και το μόνιτορ 1084s. Το παιδί μάλιστα που μου έδωσε το σετ Amiga+1084s σχεδόν με παρακάλεσε να του αδειάσω τη γωνιά που του έπιαναν στο πατάρι τα αντικείμενα. Όταν του πρότεινα μάλιστα να τα αγοράσω έστω με ένα συμβολικό ποσό, μου είπε ότι και μόνο που τα παίρνω αρκεί. Βαριόταν να τα κατεβάσει για να τα πάει στον κάδο και όλο το ανέβαλλε. Από τότε έχουν περάσει 18 χρόνια! Και οι δύο Amiga επισκευάστηκαν, καθαρίστηκαν, moddαρίστηκαν και λειτουργούν άψογα μέχρι και σήμερα.
Πραγματικά δεν μπορώ να χωνέψω το γεγονός ότι κάποιος που αγαπάει την τεχνολογία και κυρίως τα ρέτρο μηχανήματα θα προτιμούσε να τα δει στα σκουπίδια από το να τα ψάξει σε φίλους και γνωστούς ή ακόμα και να σώσει από τα σκουπίδια μαζεύοντας τα και ανακατασκευάζοντας τα ώστε να τους δώσει εκ νέου ζωή και την παλιά τους αίγλη. Με αυτή τη λογική δεν θα υπήρχαν ρετρό κοινότητες ανά την Ελλάδα που μάλιστα όχι μόνο τα συντηρούν αλλά και τα εκθέτουν ώστε να τα δει κόσμος και να μάθει ή να θυμηθεί το πως ξεκίνησαν κάποτε τα computers, τα video games και η ψηφιακή τεχνολογία.
Και όχι τα μηχανήματα που συλλέγουμε και φροντίζουμε δεν τα συλλέγουμε για να τα πουλήσουμε μετά από χρόνια στο ebay. Τα συλλέγουμε για να τα σώσουμε και όταν τα βαρεθούμε ή δεν έχουμε το κουράγιο να ασχοληθούμε θα βρούμε άλλους “τρελούς” σαν και εμάς να τα χαρίσουμε, να δούμε το τεράστιο χαμόγελο τους και να φύγουμε για το σπίτι γεμάτοι συγκίνηση αλλά και ικανοποίηση πως αυτά τα αντικείμενα που αποχωριστήκαμε πλέον θα βρίσκονται σε ένα σπίτι που θα τους δώσουν ξανά από την αρχή την ίδια, ίσως και μεγαλύτερη αγάπη από αυτή που δώσαμε εμείς.
Τα αντικείμενα αυτά αν και άψυχα έχουν μεγαλύτερη ψυχή από πολλούς. Έχουν χαρίσει επίσης άπειρα συναισθήματα, έχουν δημιουργήσει φιλίες, έχουν σταθεί παρηγοριά σε δύσκολες στιγμές και η αξία τους έστω και συναισθηματική για εμάς δεν συγκρίνεται ούτε με τα € που σκέφτεστε πρώτα πρώτα ούτε με τίποτα.
Τέλος αν και εσείς έχετε κάποιο αντικείμενο που ενδεχομένως να πεταχτεί, να σας πιάνει χώρο, να μην θέλετε να ασχοληθείτε κτλ επικοινωνήστε μαζί μου για να το παραλάβω ή ακόμα καλύτερα αν έχετε κοντά σας κάποιον φίλο, γνωστό, σύλλογο που μπορεί να το θέλει μη διστάσετε να κάνετε την κίνηση. Θα σας θυμούνται για πάντα και τα αγαπημένα σας μηχανήματα θα ζουν για ΠΑΝΤΑ.
Πάνος Retropolis
Πραγματικά σαν την χαρά να προσφέρεις κάτι αφιλοκερδώς δεν υπάρχει. Το αίσθημα ότι πάει σε χέρια που πραγματικά θα συνεχίσουν να το αγαπούν και όχι στην ανακύκλωση είναι μοναδικό
Κώστα εσύ το έχεις αποδείξει πάρα πολλές φορές αυτό και μπράβο σου γιατί είσαι σπάνια περίπτωση δοτικού ανθρώπου
Ξέρεις ποια είναι η πλάκα: Ο άνθρωπος που θέλει να πετάξει τα παλιά του παιχνίδια / ηλεκτρονικά, πριν από πολλά χρόνια η καρδιά του πήγαινε να σπάσει από ενθουσιασμό την στιγμή που τα έπαιρνε, και μετά από χρόνια πάλι ίσως τα χρυσοπληρώσει για να τα ξαναβρεί στο eBay. Λέω απλά ένα σενάριο, αλλά το έχω δει να συμβαίνει, γι’ αυτό το λέω….Από την άλλη υπάρχουν άνθρωποι που είναι γενικά σταθεροί ως προς την σχέση τους με τα αντικείμενα. Ο πατέρας μου παραδείγματος χάριν δεν έχει μεγάλη αγάπη για πράγματα που δεν χρησιμοποιεί πια, τα πετάει για να μην πιάνουν χώρο. Εντελώς ορθολογικά, ψυχρά. Κρατάει βέβαια κάποια αντικείμενα με συναισθηματική αξία, αλλά δεν πιάνουν περισσότερο χώρο από δύο-τρία συρτάρια σε κάποιο έπιπλο. Η μητέρα μου από την άλλη δεν πέταγε ποτέ τίποτε. Και όσα παιχνίδια έχω σήμερα, εκείνη τα διέσώσε από την φθορά και την καταστροφή, όταν μού ήταν πια τελείως αδιάφορα. Και θα είχα πολλά περισσότερα σήμερα αν δεν σαρωνε τα πάντα στο σπίτι η πλημμύρα του 1993.
Είχα πάει πριν χρόνια με ένα φίλο μου σε μια μεγάλη υπαίθρια συγκέντρωση ρακοσυλλεκτών, κάπου στην Αττική, ούτε κατάλαβα πού, τρεχαμε μέσα στα άγρια χαράματα με φακούς για να προλάβουμε τα καλά κομμάτια. Στοίβες από αντικείμενα ανάλογα με το είδος: Ένα βουναλάκι κινητά, ένα βουναλάκι κουκλάκια, παιχνίδια, ένα βουναλάκι παλιές κονσόλες κτλ. Βρήκαμε και μια μεγάλη κούτα με τα αντικείμενα κάποιου γέρου καλλιτέχνη, τις φωτογραφίες του με κάποιους διάσημους, την αλληλογραφία του, την συλλογή του από θεατρικά προγράμματα κ.ά. Είναι η στιγμή που συνειδητοποείς ότι και οι δικές σου συλλογές πιθανόν κάπου εκεί θα καταλήξουν. Και αυτό ειναι το καλό σενάριο, γιατί μπορεί απλά να καταστραφούν μέσα σε μια χωματερή, ή στο εργοστάσιο της ανακύκλωσης.
Η δική μου διάθεση απέναντι στα αντικείμενα μοιάζει με ένα εκκρεμές που κινείται ανάμεσα σε δύο σημεία: Της νοσταλγίας, της διάσωσης, της διατήρησης από την μία και της απαισιοδοξίας από την άλλη, ότι όλα είναι μάταια και οι συλλογές μας ασήμαντες, σχεδόν κωμικές αν τις τοποθετήσεις νοερά μέσα σε μεγάλες κούτες ρακοσυλλεκτών.
Μπορώ να καταλάβω και τους δύο τύπους ανθρώπων. Και αυτούς που κρατάνε τα πάντα με συναισθηματική αξία και αυτούς που τα πετάνε όλα γιατί δεν τους ενδιαφέρει να κρατήσουν τίποτα παλιό.
Δε μπορώ όμως να δεχτώ ανθρώπους που προβάλλουν τον εαυτό τους ως ρετρολάγνους να μου λένε ότι προτιμούν κάτι να πάει στον κάδο ανακύκλωσης από το να χαριστεί σε κάποιον άλλον βάζοντας ως κριτήριο μόνο το αν θα υπάρξει αγοραπωλησία του αντικειμένου.
Ανοίγεις μεγάλο θέμα.
Μου έχουν χαρίσει αρκετά πράγματα που θα κατέληγαν στα σκουπίδια.
Πράγματα που είχαν κάποτε μεγάλη χρηματική αξία και σήμερα σχεδόν τίποτα.
Την αξία αυτή όμως που δεν αγοράζεται, τη συναισθηματική αναπληρώνει μια τέτοια κίνηση.
Δεν μπορώ να σκεφτώ πως ένα τέτοιο μηχανάκι θα καταλήξει στα σκουπίδια.
“Αν δεν έρθει στα χέρια μου, ας πάει σε άλλα που θα το αγκαλιάσουν” σκέφτομαι πάντα.
Θέλουν περιποίηση, βλέπεις επάνω στα περισσότερα τα σημάδια του πόνου.
Εγώ επουλώνω ότι μπορώ και αν δεν επισκευάζετε το αφήνω να ξεκουραστεί σε κάποιο ράφι.
Άλλοι ψυχροί συλλέκτες ψάχνουν τη τελειότητα και τα πετάνε η στη τελική τραβούν τη πρίζα για μεταμόσχευση και το κουφάρι στα σκουπίδια.
Με πονάει αυτό.
Σίγουρα καταλαβαινόμαστε Vincent. Θεωρώ αδιανόητο κάτι που έχω για πέταμα να μη σου το δώσω και απλά να πρέπει να σου το πουλήσω ή να το ρίξω σε έναν κάδο ανακύκλωση. Και στο βίντεο σου που έβαλα στο άρθρο φαίνεται τι τους κάνεις τα μηχανήματα που συλλέγεις κυριολεκτικά από τα σκουπίδια!!!
Pingback: Retro Collecting Συμβουλές - Retropolis
Οταν εφτιαξα τον πρωτο υπολογιστη μου στην ηλικια τον 14 χρονων το tower δεν το αγορασα αλλα πηγα και το πειρα απο ανακυκλωση συσκευων που το ειχε πεταξει καποιος και το χρησιμοποιησα.Επισης στον ιδιο καδο υπηρχε μια οθονη υπολογιστη που την πηγα σε τεχνικο και μου χρεωσε 20 ευρω για την επισκευη δεν ξερεις ποσο χαρηκα οταν μου την εφτιαξε.Απο εκεινη την εποχη ψαχνω σε καδους ανακυκλωσης για διαφορα εξαρτηματα που τα παιρνω και τα χρησιμοποιω σε διαφορα project. Αμα πας και δεις βιντεακα απο dumpster diving στο youtube απο gamestop δεν θα πιστεψεις τι πετανε απο ps2 μεχρι xbox one ειχα δει που εβρισκε αντι να το δωσουν σε ξεφτιλιστικες ή εστω και τζαμπα προτιμουν να τα πεταξουν ειναι πολυ κριμα.
Χαίρομαι που η άποψη μου αυτή βρίσκει ολοένα και περισσότερους υποστηριχτες! ✌️✌️✌️