Πρώτη Φορά Παιχνίδι της From Software
Αρχικά ξεκαθαρίζω πως δεν είχα ιδέα από παιχνίδια τύπου Souls. Δεν έχω παίξει ποτέ μου τα Dark Souls, ούτε το Bloodborne ή το Sekiro. Δεν είχα και καμία διάθεση να τα δοκιμάσω καθαρά επηρεασμένος απο τη φήμη της υπερβολικής δυσκολίας, που τα ακολουθούσε.
Το Remake του Demon’s Souls ήταν το πρώτο παιχνίδι που πήρα με το PS5. Ωστόσο ασχολήθηκα με αυτό πολλούς μήνες μετά. Δεν θα σταθώ στα εξαιρετικά γραφικά του, στα ηχητικά εφέ ή στην πολύ καλή υποστήριξη του Dualsense. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του βρίσκονται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, και ήταν ο πρώτος τίτλος που έδειξε τις δυνατότητες της νέας γενιάς κονσολών. Η Bluepoint που ανέλαβε τη μεταφορά του αρχικού τίτλου έκανε αδιαμφισβήτητα εντυπωσιακή δουλειά. Μην ξεχνάμε πως ο αρχικός τίτλος πρωτοκυκλοφόρησε από την From Software για PS3 στις αρχές του 2009. Όλα αυτά συντελούν στην δημιουργία μιας υποβλητικής ατμόσφαιρας. Το περιβάλλον είναι ζοφερό και αφιλόξενο σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Για να δούμε όμως, το παιχνίδι είναι τόσο δύσκολο;
Σίγουρα στις πρώτες ώρες του παιχνιδιού οι δυσκολίες φαίνονται ανυπέρβλητες. Ανά πάσα στιγμή μπορείς να χάσεις, είτε από κάποιον εχθρό, είτε απλά από κάποια απροσεξία (π.χ πτώση). Οι συνέπειες είναι μεγάλες, αφού αναγκάζεσαι να ξαναξεκινήσεις απο την αρχή, χάνοντας όλη την πρόοδο που έχεις κάνει στη συγκεκριμένη πίστα, αλλά και πολλά από τα εφόδιά σου (ζωές κτλ). Τι είναι όμως αυτό που σε κάνει να θέλεις να παίξεις ξανά και ξανά, αντιμετωπίζοντας πάλι ακριβώς τους ίδιους εχθρούς που εμφανίζονται στα ίδια πάντα σημεία; Νομίζω είναι η αίσθηση ότι έχασες καθαρά από δικό σου λάθος. Δεν σε αδίκησε το παιχνίδι, ούτε έπεσες θύμα κάποιου bug. Επίσης θέλεις να ξαναμπείς όσο πιο γρήγορα γίνεται σε αυτό τον κόσμο. Το παιχνίδι φαίνεται σκληρό αλλά δεν είναι τόσο.
Σε πολλά σημεία σου δίνει τη δυνατότητα να μαζέψεις souls και να τα ανταλλάξεις με πολύτιμα υλικά ή ακόμα και να ανεβάσεις level. Θα συμβούλευα πραγματικά να αναβαθμίσετε όσο μπορείτε το τόξο. Να αποκτήσετε αρκετά βέλη και να προπονηθείτε στις απομακρυσμένες επιθέσεις. Έτσι θα μπορέσετε να φρενάρετε τους ρυθμούς του παιχνιδιού αλλά και να αντιμετωπίσετε με εύκολο τρόπο τα περισσότερα bosses. Μιας και είπαμε για bosses, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως τον Flamelurker (προτιμώ να τον λέω φλεγόμενο μπαμπουίνο), τα bosses ήταν αρκετά εύκολα. Η δυσκολία σε κάθε πίστα είναι μέχρι να φτάσεις εκεί. Το ταξίδι είναι ιδιαίτερα δύσκολο, κυρίως επειδή τα shortcuts είναι ελάχιστα και τα checkpoints ανύπαρκτα.
Τελειώνοντας όμως το Demon’s Souls είχα ένα αίσθημα ικανοποίησης που δεν έχω συνταντήσει σε άλλο παιχνίδι. Ένιωσα ως Frodo στο τέλος του Lord of the Rings. Όχι όμως με τη διάθεση να αποσυρθώ στο Σάιρ, αλλά αντιθέτως θέλοντας να ζήσω την επόμενη περιπέτεια από την From Software. Aντί για βαθμολογία θα έλεγα απλά μην φοβηθείτε και ζήστε την εμπειρία. Αξίζει με το παραπάνω.
Κείμενο : Σάββας aka Όλα Λάθος