Judgment – mini Review by Zapdim
Όμορφο action adventure παιχνίδι από την εταιρεία που μας χάρισε τα Yakuza. Διαδραματίζεται στην ίδια πόλη, το γνωστό μας Καμουρότσο. Ο ήρωας Τακαγιούκι Γιακάμι, πρώην δικηγόρος και νυν ιδιωτικός ερευνητής, καταπιάνεται με μια σοβαρή και πολυδαίδαλη υπόθεση που εμπεριέχει μέσα κυβερνητική διαπλοκή, υψηλόβαθμα στελέχη αστυνομίας και φαρμακευτικών εταιρειών και φυσικά Yakuza.
Η κυρίως ιστορία κρατάει περίπου ενα 25ωρο με πλούσια μάχη, ανατροπές, συμμαχίες και προδοσίες. Οι επιπρόσθετες ιστορίες, εμπλουτίζουν το περιεχόμενο του παιχνιδιού για πολλές ακόμη ώρες. Ο παραλογισμός και η παρωδία σε αυτές τις αποστολές είναι εμφανής και πλούσιος. Κυνήγι ανώμαλων φετιχιστών, ντουμπλάρισμα ηθοποιών που υποδύονται βρικόλακες, έρευνα για ανακάλυψη γατιών κι άλλα πολλά ακόμη που θα φέρουν γέλιο και θα χαλαρώσουν τον παίχτη από τις μάχες.
Το περιβάλλον της πόλης είναι πλούσιο, γεμάτο από καταστήματα για φαγητό, ουφάδικα, λέσχες για αγώνες ντρόουνς, προπονητήρια μπέιζμπολ. Όλα αυτά θα βυθίσουν τον παίχτη στην ανακάλυψή του κόσμου και θα του επιτρέψουν τη διάδραση με τις πολλαπλές δραστηριότητές του. Φυσικά δε λείπει το ρομάντζο με χαρακτήρες που θα γνωρίσει κατα τη διάρκεια του παιχνιδιού κάποιος που θα επενδύσει χρόνο στην ανακάλυψη. Πολλοί npc’s θα μας δώσουν επιπρόσθετες πληροφορίες κι αποστολές όπως το να τραβήξουμε φωτογραφία κάποιον άπιστο σύζυγο, να ακολουθήσουμε κάποιον δίχως να μας αντιληφθεί, να υπερασπιστούμε κάποιον που μας έχει ανάγκη απέναντι στα κύματα των εχθρών που τριγυρίζουν στην πόλη, ζητώντας καυγάδες.
Εν κατακλείδι, για τους λάτρεις της κλασικής σειράς Yakuza και του Kiryu Kazuma, το Judgment είναι ένα ικανοποιητικό παιχνίδι που θα μας χαρίσει κάποιες ώρες διασκέδασης στο οικείο Καμουρότσο. Όχι κάτι καινοτόμο, ακολουθεί την ίδια συνταγή με παρεμφερή ποιότητα γραφικών όπως αυτή των τελευταίων γιάκουζα. Αξίζει να ασχοληθεί τόσο κάποιος που είναι μύστης των παιχνιδιών του είδους όσο και κάποιος που επιθυμεί μια θρίλερ αστυνομική ιστορία με αρκετό στοιχείο δράσης, έχοντας υπόψιν ότι το σινεμάτικ στοιχείο είναι αρκετό και οι διάλογοι βρίθουν.
