Thursday, May 2, 2024
Retroπολιτες

Για την ιστορία και για τον Αστερίξ τον Γαλάτη

Σαν σήμερα στις 3 Οκτωβρίου του 52 π.Χ. Ο Ιούλιος Καίσαρας κερδίζει τη μάχη της Αλέσια κατά των Γαλατών και των συνασπισμένων Κελτών. Η Αλέσια είναι το σημερινό χωριό Alise-Sainte-Reine στη κεντρική Γαλλία ανάμεσα στο Παρίσι και τη Λυόν. Υπολογίζεται πως μεταξύ του 58 και του 50 π.Χ. πάνω από ένα εκατομμύριο Γαλάτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των Γαλατικών Πολέμων και στα πρώτα χρόνια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας.
Κατά την εκστρατεία του, ο Ιούλιος Καίσαρας διατάσσει τους άνδρες του να λεηλατήσουν την γη με επικεφαλής την 8η (καταραμένη) Λεγεώνα (Legio VIII Augusta), ενώ οι σύμμαχοί του Καίσαρα (Γερμανικά φύλα) μάχονταν τους Γαλάτες και μέχρι το τέλος της εκστρατείας. Οι λεγεώνες του Ιουλίου Καίσαρα είχαν καταστρέψει όλα τα σιτηρά της περιοχής για να εξασφαλίσει ότι οι επιζώντες θα λιμοκτονούσαν.
Αν και ηττημένοι, οι Γαλάτες συνειδητοποίησαν πλέον ότι οι φυλές έπρεπε να ενωθούν εάν ήθελαν να νικήσουν τους Ρωμαίους. Η θέληση των Γαλατικών φυλών για συνασπισμό διευκόλυνε τους Αβέρνους και τον Βερκιγγεντόριξ να προσελκύσει τις υπόλοιπες φυλές και να συγκεντρώσει την εξουσία. Το 52 π.Χ., οι Γαλάτες ηγέτες συναντήθηκαν στο Bιμπράκτε και αφού διακήρυξαν ότι ο Βερκιγγεντόριξ θα ηγηθεί του ενωμένου Γαλατικού στρατού εξαπολύουν ένα πρωτοφανές κύμα επιθέσεων κατά των Ρωμαίων λεγεωνάριων, εποίκων, και εμπόρων.
Χτισμένη σε λόφο και περιτριγυρισμένη από κοιλάδες και ποταμούς, η Αλεσία προσέφερε μια ισχυρή αμυντική θέση. Φτάνοντας με τις λεγεώνες του, ο Καίσαρας αρνήθηκε να ξεκινήσει μετωπική επίθεση και αντ’ αυτού αποφάσισε να πολιορκήσει την πόλη, θεωρώντας ότι αφού το σύνολο του Γαλατικού στρατού ήταν εντός των τειχών μαζί με τον πληθυσμό, η πολιορκία θα ήταν σύντομη.
Έχοντας ηττηθεί στις αρχικές προσπάθειες οι Γαλάτες προγραμμάτισαν έφοδο στις 2 Οκτωβρίου στοχεύοντας σε ένα αδύναμο σημείο στις γραμμές του Καίσαρα, όπου φυσικά εμπόδια εμπόδιζαν την κατασκευή ενιαίου τείχους. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, ο Καίσαρας νίκησε τις ενισχύσεις των Γαλατών, υπό την ηγεσία των Commius και Vercassivellaunus.
Η περιβόητη 12η Λεγεώνα (Legio XII) κατασκεύασε μια δεύτερη περίφραξη στο Ρωμαϊκό στρατόπεδο, που εγκλώβισε τους Γαλάτες ανάμεσα στην εσωτερική περίφραξη στο βουνό, και στην εξωτερική περίφραξη τους συμμάχους του Βερζιδεντοριξ. Ο Καίσαρας είχε αφήσει το μισό του ιππικό μέσα στην περίφραξη και το άλλο μισό μέσα στο κοντινό δάσος.
Όταν άρχιζε να διαλύεται η περίφραξη άνοιξε κάποιες μυστικές πόρτες της εξωτερικής περίφραξης και με σινιάλο του, το ιππικό που ήταν κρυμμένο μέσα στο δάσος υπερφαλάγγησε τον εξωτερικό στρατό των συμμάχων του Βερζιδεντοριξ που πίστεψαν πως ήρθαν ενισχύσεις για τον Καίσαρα και τράπηκαν σε φυγή.
Παράλληλα οι λεγεώνες εντός της περίφραξης του Ρωμαϊκού στρατοπέδου, εμπόδισαν τον Βερκιγγεντόριξ να διαφύγει. Παγιδευμένος, ο Γαλάτης ηγέτης παραδόθηκε εκχωρώντας ουσιαστικά τον έλεγχο της Γαλατίας στη Ρώμη.
Αυτή η νίκη είχε ως αποτέλεσμα τη μεγαλειώδη παρέλαση του Ιουλίου Καίσαρα στους δρόμους της Ρώμης με τον σιδηροδέσμιο Γαλάτη ηγέτη να ακολουθεί και για πρώτη φορά ρωμαϊκές λεγεώνες εντός των τειχών της αιώνιας πόλης (απαγορευόταν Λεγεώνες να περάσουν τον ποταμό Ρουβίκωνα). Συμβολική κίνηση προς τη σύγκλητο για να τους δείξει την απόλυτη εξουσία του καίσαρα, πράγμα που οδήγησε, 8 χρόνια αργότερα, στη δολοφονία του με 23 μαχαιριές μέσα στη σύγκλητο στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ.
Σαν σήμερα επίσης στις 3 Οκτωβρίου του 42 π.Χ. έγινε και η πρώτη Μάχη των Φιλίππων όπου ο Μάρκος Αντώνιος και ο Οκταβιανός επικρατούν των δολοφόνων του Καίσαρα, Βρούτου και Κάσσιου, κατά την οποία ο Κάσσιος αυτοκτονεί.
—————————
Στην κατακτημένη πια Γαλατία, αμέσως μετά την ήττα των συνασπισμένων Κελτών, η ασπίδα της Αρβέρνης που είχε ο Γαλάτης ηγέτης Βερκιγγεντόριξ στη μάχη της Αλέσια, ανακτήθηκε από δυο γενναίους γαλάτες πολεμιστές οι οποίοι την μετέφεραν και την παρέδωσαν στον αρχηγό της φυλής τους, σε ένα μικρό χωριό της Αρμορίκης στα βορειοδυτικά της χώρας, που αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στους εισβολείς χάρη στο μαγικό ζωμό του Δρυίδη Πανοραμίξ, την πονηριά του μικρόσωμου Αστερίξ, και τη δύναμη του λαξευτή μενιρ Οβελίξ που έπεσε στη χύτρα με το μαγικό ζωμό όταν ήταν μικρός.
Το αγαπημένο κόμικ του René Goscinny και του Albert Uderzo βασίστηκε σε αυτή την ηρωική αντίσταση των Γαλατών στη Ρωμαϊκή εισβολή και στην θυσία του Βερκιγγεντόριξ.
To μικρό κόμικ του Asterix έκανε το ντεμπούτο του στο περιοδικό “Pilote” στις 29 Οκτωβρίου του 1959. Το 1961 κυκλοφόρησε το πρώτο αυτόνομο κόμικ της σειράς με τίτλο «Αστερίξ ο Γαλάτης».
Το χωριό του Αστερίξ είναι εμπνευσμένο από το χωριό Erquy που βρίσκεται εκεί που υποτίθεται πως ήταν το γαλατικό χωριό στις βόρειες ακτές της Γαλλίας, στην περιοχή Penthièvre.
«Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι»
ANWAR
 Zf5b9R{D.