Kaze and the Wild Masks | Review by DoubleJumpGR
Ένα από τα πιο παραδοσιακά είδη video games είναι αυτό των platformers. Κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει αμέτρητα εξαιρετικά παιχνίδια του είδους, είτε από δημοφιλή ΙΡ, όπως Mario, Sonic, Crash κλπ, είτε από ανεξάρτητους δημιουργούς, όπως το Shovel Knight, το Celeste και άλλα. Πρόσφατα έπαιξα (σε PS5) ένα παιχνίδι που ανήκει στην δεύτερη κατηγορία, αυτή των indies, και μέχρι πρότινος δεν το γνώριζα, παρότι έχει κυκλοφορήσει εδώ και 4 χρόνια. Πρόκειται για το Kaze and the Wild Masks του βραζιλιάνικου indie studio PixelHive που κυκλοφόρησε στις 26 Μαρτίου 2021 για τις κονσόλες τρέχουσας και προηγούμενης γενιάς, καθώς και για PC, με publisher την SOEDESCO.
Το Kaze and the Wilds Masks είναι ένα κλασικό 2D sidescroller με pixel art αισθητική και είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί love letter σε αντίστοιχα παιχνίδια της δεκαετίας του ’90, και ιδίως στα Donkey Kong Country. Η gameplay δομή του είναι πολύ απλή, ενώ, ως είθισται σε παρόμοια παιχνίδια, δεν έχει κάποια σοβαρή ιστορία. Χειριζόμαστε την Kaze, έναν χαριτωμένο λαγό με απλό αλλά επαρκέστατο moveset, και καλούμαστε να περάσουμε τις μεμονωμένες πίστες, τις οποίες επιλέγουμε από ένα κεντρικό hub/χάρτη κάθε κόσμου, και διαρκούν από 1 ως 2,5-3 λεπτά η καθεμία. Στο τέλος κάθε κόσμου υπάρχει και ένα boss, το οποίο, όπως και το παιχνίδι στο σύνολό του, δίνει έμφαση στο platforming.
Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι αρκετά ακριβής και σπάνια θα νιώσουμε ότι πατήσαμε κάτι και δεν “έπιασε”. Σε κάθε level, πέρα από το να φτάσουμε στον τερματισμό, καλούμαστε και, αν θέλουμε, να συλλέξουμε πάνω από 100 κρυστάλλους, καθώς επίσης και τα γράμματα K-A-Z-E που υπάρχουν διασκορπισμένα μέσα σε αυτό, όπως ακριβώς συνέβαινε αντίστοιχα με τις μπανάνες και τα γράμματα K-O-N-G στα Donkey Kong Country. Επίσης, μέσα σε κάθε πίστα υπάρχουν κρυμμένα και δύο μικρά bonus levels με κάποιο challenge και, αν βρούμε όλα τα bonus levels των πιστών κάθε κόσμου, μας ξεκλειδώνεται ένα επιπλέον level. Για τους completionists δε, το παιχνίδι δίνει εξτρά ανταμοιβές αν βγάλουμε το κάθε level χωρίς να φάμε hit, ενώ μετά το πρώτο “πέρασμα”, ξεκλειδώνεται και time trial, προσθέτοντας επιπλέον replayability στον τίτλο.
Ένα χαρακτηριστικό που δίνει ιδιαίτερο χρώμα στο Kaze είναι οι Μάσκες, οι λεγόμενες Wild Masks που υπάρχουν και στον τίτλο του παιχνιδιού. Σε κάποιο σημείο στις περισσότερες πίστες βρίσκουμε και μία μάσκα, που ουσιαστικά δίνει εξτρά ικανότητες στον χαρακτήρα μας και αλλάζει τελείως το gameplay για την συγκεκριμένη πίστα, η οποία ωστόσο είναι προσαρμοσμένη και στις λειτουργίες της εκάστοτε μάσκας. Υπάρχει, για παράδειγμα, μάσκα που δίνει στην Kaze την ικανότητα να κάνει double jump και να σκαρφαλώνει ή μάσκα που της επιτρέπει να πετάει. Οι μάσκες, καθώς και η εναλλαγή αυτών σε κάθε επίπεδο, συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε το παιχνίδι να μη γίνεται κουραστικό και επαναλαμβανόμενο και, σε συνδυασμό με το διαφορετικό εικαστικό, καθιστούν το κάθε level φρέσκο.
Το Kaze and the Wild Masks έχει δύο επίπεδα δυσκολίας: Casual και Original. Προσωπικά έπαιξα όλο το παιχνίδι στο δεύτερο, το θεωρητικά πιο δύσκολο, οπότε δεν έχω άποψη για το πρώτο. Νομίζω πάντως πως δίνει περισσότερα checkpoints, αφού, ούτως ή άλλως, το Kaze δεν έχει ζωές, όπως άλλα platformers. Το παιχνίδι είναι σχετικά εύκολο στα πρώτα του levels αλλά σταδιακά ανεβάζει τη δυσκολία και το challenge, χωρίς όμως να φτάνει σε ακραία επίπεδα. Έχει μεν κάποια σημεία και επίπεδα όπου τα no hit runs και τα time trials δίνουν μια (ευχάριστη) επιπλέον πρόκληση, αλλά δεν θεωρώ ότι φτάνει σε σημείο να προκαλεί υπερβολικό εκνευρισμό. Προσωπικά, ήθελα κάθε λέβελ να το ολοκληρώνω πλήρως πριν προχωρήσω στο επόμενο, οπότε το παιχνίδι διήρκεσε γύρω στις 15-16 ώρες.
Συμπερασματικά, το Kaze and the Wild Masks είναι ένα πολύ αξιόλογο και ευχάριστο sidescroller με ρετρό αισθητική και επιρροές τις οποίες δεν θέλει να κρύψει. Μπορεί να μην πρωτοτυπεί ιδιαίτερα, αλλά ο ακριβής του χειρισμός, η πληθώρα επιπέδων και objectives, καθώς και η εναλλαγή των μηχανισμών του το καθιστούν μια εξαιρετική επιλογή για τους φανς των 2D platformers και για όσους θέλουν να… θυμηθούν τα παλιά. Ο βαθμός που θα του έβαζα, δεδομένου του genre του και όσων προσφέρει σε αυτό, είναι 8/10.
