Χριστουγεννιάτικες gaming αναμνήσεις
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή αναπολώ τις παιδικές στιγμές που αν και χωρίς χρηματική άνεση κατάφερνα να παίζω video games στο σπίτι έστω και με φθηνές λύσεις.
Πρώτη επαφή με χριστουγεννιάτικο in home gaming είναι με ένα δώρο της γιαγιάς μου από το παιχνιδάδικο της γειτονιάς, τον Ορφανίδη, κάπου στην οδό Βοσπόρου. Ένα ημιυπόγειο που όμως μπορούσες να βρεις όλα τα γνωστά παιχνίδια. Εκεί ζήτησα και πήρα ως δώρο ένα handheld με το όνομα Super knight με έναν μαχητή σαν τον Κόναν τον βάρβαρο που έπρεπε να πηγαίνει αριστερά – δεξιά στην οθόνη και να νικάει ότι εμφανίζεται. Δεν το θυμάμαι καλά αλλά σίγουρα είχε έναν δράκο κάπου στην οθόνη.
Επόμενη και πολύ έντονη ανάμνηση είναι η απόκτηση του Atari 2600 family clone με 256 παιχνίδια στη μνήμη και δύο χειριστήρια. Έβλεπα την πίσω πλευρά στο κουτί όπου μαζεμένη η οικογένεια έπαιζε video games και ήλπιζα να τη ζήσω τη στιγμή. Τελικά έπαιζα μόνο με τον αδερφό μου, κυρίως box το κλασικό με τα κεφάλια και τα χέρια των αθλητών. Άπειρο γέλιο αλλά και νεύρα σε καθημερινή βάση. Το Atari το απέκτησα από ένα παιχνίδι μουσικών οργάνων στο οποίο μπήκα με τον φίλο μου να πούμε τα κάλαντα. Το είδα κάτω από την τηλεόραση και η οθόνη έδειχνε το River Raid.
Αν και τετράγωνα, ενθουσιάστηκα που μπορούσε κάποιος να παίξει στην τηλεόραση. Αυθόρμητα εντελώς ρώτησα τον κύριο του καταστήματος αν το πουλάει. Η απάντησή του με ξάφνιασε καθώς μου είπε ότι το πουλάει και αν θυμάμαι καλά η τιμή του ήταν 5.000δρχ. Το ποσό παίζει να ήταν μικρό αλλά ήταν περίπου όσα θα μάζευα από τα κάλαντα. Πράγματι μόλις τελείωσα τα κάλαντα ζήτησα από τον πατέρα μου να πάμε να το πάρουμε και μάλιστα δεν με πίστευε ότι το συγκεκριμένο κατάστημα πουλάει ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Πήγαμε με το αυτοκίνητο, ο άνθρωπος το συσκεύασε και μας το έδωσε. Πήγαμε στο σπίτι και διαπιστώσαμε ότι ξέχασε να μας δώσει το τροφοδοτικό. Άντε πάλι πίσω στο κατάστημα και η αγωνία αν τον προλάβουμε ανοικτό ή αν έχει κλείσει, τεράστια. Τελικά τον προλάβαμε την ώρα που κατέβαζε τα στόρια και ευτυχώς εξυπηρετηθήκαμε.
Επόμενη κίνηση, σύνδεση στην τηλεόραση, μία Blaupunkt μεγάλη crt με όλα τα απαραίτητα. Σεμεδάκια, φωτογραφίες κτλ.
Άπειρα παιχνίδια πολλά από τα οποία δεν καταλάβαινα τι πρέπει να κάνω αλλά υπήρχε ένα που με κέρδισε. Ούτε το Pole position, ούτε το River Raid, ούτε καν το Pitfall. Το Bobby Is Going Home, ένα platform με άθλια ηχητικά εφέ και χοντροκομμένα γραφικά αλλά υπήρχε ένα σημείο όπου έβλεπες την διαδρομή σου προς το σπίτι χιονισμένη και ακουγόταν το Jingle Bells. Ε αυτό ήταν. Με κέρδισε και σημάδεψε μέσα μου την πιο έντονη Χριστουγεννιάτικη ανάμνηση από video games.
Λίγα χρονιά μετά ήρθε στη ζωή μου η Amiga 500+. Εδώ μπορείτε να δείτε με ποιον τρόπο. Στην Amiga το παιχνίδι που έπαιζα κάθε Χριστούγεννα ήταν το Xmas Lemmings. Έτσι και αλλιώς το Lemmings ήταν και είναι στα αγαπημένα μου παιχνίδια. Το να βλέπω όμως τα τρωκτικά να φοράνε και σκουφάκι αγιοβασιλίτικο ήταν απίστευτο.
Φτάνουμε και στην τελευταία μεγάλη στιγμή που ήταν η απόκτηση του Playstation 1. Την ιστορία την έχω πει πολλές φορές σε livestream οπότε εδώ θα την αναφέρω σύντομα. Ο Γερμανός τρέχει μία προωθητική ενέργεια όπου αν κάνεις συμβόλαιο κινητής τηλεφωνίας σου δίνει δώρο το PS1. Υποχρεώνω τη μητέρα μου να πάει και να πάρει τηλέφωνο χωρίς να το χρειάζεται ώστε να αποκτήσω τη κονσόλα. Περιμένω να γυρίσει και όντως μου δίνει τη σακούλα με τη κονσόλα. Τη λάθος κονσόλα όμως καθώς αντί για PS1 είχε μέσα το N64 με το Mario64 καθώς το PS1 είχε εξαντληθεί. Απογοήτευση. Βάζω τη κονσόλα στην crt και ξεκινάω να παίζω. Το ίδιο διάστημα οι συμπαίκτες μου στην ομάδα μπάσκετ σχολίαζαν το nba live και το Metal Gear. Και εγώ θα έπαιζα Mario64. Προφανώς η απογοήτευση μου φάνηκε στο πρόσωπο μου και η εντολή της μητέρας μου ήταν πακέταρε την κονσόλα και δώσε τη μου. Επειδή ξέρω τι τσακάλι είναι έκανα ότι μου είπε. Κατέβηκε στο κατάστημα ΚΟΥ-ΚΟΥ στην Αριστοτέλους και τους είπε ότι επειδή την έχουμε ήδη την κονσόλα αν γίνεται να την αλλάξουμε και να πάρουμε το PS1. Έτσι και έγινε καθώς μέσα στον πανικό της εορταστικής κίνησης δεν ζητήθηκε ούτε απόδειξη ούτε άλλο παραστατικό.
Επιτέλους ήρθε η κονσόλα στο σπίτι και αμέσως τοποθετήθηκε πάνω στην Amiga 500+. Τα καλώδια της Amiga αποσυνδέθηκαν από την τηλεόραση που είχα και την θέση της πήρε το Playstation. Παιχνίδια δεν είχα. Είχε όμως μέσα ένα DEMO Disk. Με αυτό πέρασα το ΣΚ των Χριστουγέννων, παίζοντας Medievil και Tekken 3 μέχρι να έρθει η πρώτη εργάσιμη και να καλέσω τον πειρατή της γειτονιάς για παραλαβή της κονσόλας ώστε να μπορώ να παίξω πολλά παιχνίδια με λίγα χρήματα όπως είχα μάθει τόσα χρόνια στην Amiga.
Τα υπόλοιπα Χριστούγεννα και οι επόμενες κονσόλες που μπήκαν στο σπίτι δεν είχαν αυτή την μαγεία. Αγοράστηκαν με χρήματα του αδερφού μου ή και δικά μου και ήταν μία τυπική αγορά χωρίς καμία προσμονή και καμία έκπληξη.
Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει κάτι.
Για αυτό αν είστε γονείς δώστε αυτή τη μαγεία στα πιτσιρίκια σας και να είστε σίγουροι ότι θα το θυμούνται για πάντα.
Καλές Γιορτές
Πάνος Retropolis
