Resident Evil 3 Remake : Τελικά τα κατάφερε αυτή τη φορά;
Όταν είχα παίξει το αρχικό Resident Evil 3 πίσω στο μακρινό 2000, η αίσθηση που μου είχε αφήσει ήταν ανάμικτη. Από τη μία το απόλαυσα και ήταν ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι όπως και τα προηγούμενα της σειράς, αλλά από την άλλη δεν μου είχε αφήσει την ίδια αίσθηση που μου είχε αφήσει το Resident evil 2. Για κάποιο λόγο πάντα το Resident evil 2 το θεωρούσα ένα κλικ παραπάνω.
Προσπαθώντας να σκεφτώ τους λόγους που συνέβη αυτό, καταλήγω σε δύο. Πρώτον επειδή το παιχνίδι διαδραματιζόταν ως επί το πλείστον σε ανοικτούς χώρους στην πόλη δεν είχε αυτήν την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που είχαν τα δύο πρώτα. Η τεχνολογία της τότε εποχής δεν μπορούσε να μου δημιουργήσει κάποια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στα σοκάκια της πόλης. Και δεύτερον ήταν οι χαρακτήρες. Αν εξαιρέσουμε την Jill που ήταν πάντα η αγαπημένη μου από τη σειρά, οι μισθοφόροι της U.B.C.S. για να πω την αλήθεια μου είχαν φανεί ψιλοαδιάφοροι σαν χαρακτήρες. Τι συμβαίνει όμως με αυτό το remake τώρα; Καταφέρνει να σταθεί επάξια απέναντι στο remake του resident evil 2 που βγήκε πέρσι ή είναι και πάλι υποδεέστερο; Πάμε να δούμε.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αναφέρω για το Re3 remake είναι ότι κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι ένα καινούργιο παιχνίδι. Σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ότι ήταν το Re2 remake. Έχουν μπει καινούργιες περιοχές που δεν υπήρχαν παλιά, αφαιρέθηκαν κάποιες άλλες, μεγάλωσε η διάρκεια κάποιων άλλων. Όποιος περιμένει μία πιστή αναπαράσταση από το original θα απογοητευτεί (κακώς κατά την άποψή μου). Για μένα όταν γίνεται ένα remake είναι καλό να προσθέτεις νέα πράγματα μέσα και να κάνεις αλλαγές έτσι ώστε και ο παλιός παίκτης να βλέπει κάτι εντελώς καινούργιο. Για μένα όλη αυτή η σύγκριση που γίνεται ανάμεσα στο παλιό re3 και το remake είναι άκυρη. Το παλιό re3 έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για την εποχή του, το ίδιο κάνει και το remake τώρα. Είναι λάθος επειδή διάβασε κάποιος ότι πχ το clocktower δεν υπάρχει στο remake να θάβει το παιχνίδι χωρίς να το έχει παίξει καν. Στην τελική χαμένος θα βγει γιατί θα χάσει ένα πολύ καλό παιχνίδι.
Η διάρκεια του παιχνιδιού καταρχήν είναι η κλασσική διάρκεια ενός re. Εμένα στο πρώτο playthrough στο normal μου πήρε 8 ώρες. Εξερευνώντας καλά όλες τις περιοχές, διαβάζοντας όλα τα αρχεία κλπ. Με απορία διάβασα πολλούς να λένε το παιχνίδι κρατάει 4 ώρες. Και ειλικρινά απορώ. Το παιχνίδι άμα το μάθεις καλά μπορείς να το τερματίσεις και σε 4 ώρες και σε 3 ώρες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει στο πρώτο playthrough. Και εγώ το remake του Re2 που το έπαιξα 12 φορές το τερματίζω σε 3 ώρες πλέον. Μπορείς να πάρεις και κάποια αντικείμενα από το shop που ξεκλειδώνεται μετά το πρώτο playthrough, να κάνεις ένα speedrun και να τερματίσεις το παιχνίδι και σε 2 ώρες και κάτω. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η διάρκεια του παιχνιδιού είναι 2 ώρες. Οπότε κλείνουμε εδώ το θέμα της διάρκειας. Είναι η κλασσική ενός re.
Τεχνολογικά τώρα, η δουλειά που έκανε η capcom σε αυτό το remake είναι άψογη. Καταπληκτικά γραφικά πραγματικά, η πόλη και οι δρόμοι με τα σοκάκια της έχουν αποδοθεί όλα τέλεια. Οι φωτιές, οι φωτισμοί, οι ταμπέλες όλα είναι εκπληκτικά και αυτό είναι ένα στοιχείο που προσδίδει στο παιχνίδι μια καλύτερη ατμόσφαιρα από ότι το παλιό. Αυτή η RE engine της capcom κάνει θαύματα πραγματικά. Ταυτόχρονα συναντάμε και κάποιους περιορισμούς στο υπάρχον hardware των κονσολών. Σε 1-2 σημεία που εμφανίζονται πολλά ζόμπι στο παιχνίδι, τα πτώματά τους όταν τα σκοτώσετε εξαφανίζονται, προφανώς γιατί η υπάρχουσα τεχνολογία δεν επιτρέπει την εμφάνιση πολλών εχθρών ταυτόχρονα στην ίδια οθόνη (ενώ στο υπόλοιπο παιχνίδι μένουν κάτω). Πολύ καλή δουλειά έγινε και κινηματογραφικά. Η εισαγωγή του παιχνιδιού είναι μια από τις καλύτερες σε όλα τα re παιχνίδια. Η Jill είναι για μένα ο καλύτερος χαρακτήρας που εμφανίστηκε στη σειρά. Να πω εδώ ότι το πρόσωπο της Jill το δάνεισε ένα μοντέλο, η Sasha Zotova (που είναι εκπληκτική) και τη φωνή την κάνει η Nicole Tompkins (εκπληκτική επίσης). Πολύ καλή δουλειά έγινε και στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Ο Carlos πχ είναι πλέον ένας σοβαρός χαρακτήρας και όχι τόσο κωμικός όπως παλιά (γενικά στα παλιά re όλοι οι δεύτεροι χαρακτήρες όπως πχ Carlos, Billy, Steve κλπ. είχαν έτσι ένα πώς να το πω, καρτουνίστικο στυλ). Επίσης έχει και ένα δεύτερο playable section στο παιχνίδι στο αστυνομικό τμήμα, ενώ παλιά τον χειριζόσουν μόνο στο νοσοκομείο. Και οι άλλοι μισθοφόροι της Umbrella, ο Mikhail, ο Nikholai έχουν αποδοθεί με έναν πολύ καλό τρόπο και προσωπικά μου φάνηκαν τώρα πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Υπάρχει επίσης και ο Dr. Bard ο οποίος είναι νέα προσθήκη. Το σενάριο του παιχνιδιού επίσης δεν έχει κάποιες ψιλοατέλειες που υπήρχαν στο remake του Re2 ανάμεσα στα δύο σενάρια του Leon και της Claire. Είναι πολύ καλά δοσμένο (πατώντας πάνω στο παλιό βέβαια).
Ο τομέας του ήχου είναι επίσης εξαιρετικός. Προσωπικά ηχητικά αυτό το remake μου άρεσε περισσότερο από το remake του 2 (που προτιμώ να το παίζω πάντα με την παλιά μουσική). Από τον κλασσικό νοσταλγικό ήχο του save room ως τις μουσικές που ακούγονται στην διάρκεια του παιχνιδιού, τα ηχητικά εφέ κλπ όλα είναι πάρα πολύ ωραία.
Το gameplay είναι στα ίδια επίπεδα με αυτό του Re2 remake. Η κάμερα είναι third person over the shoulder. Όπως στο παλιό, έτσι και εδώ υπάρχει η προσθήκη της Dodge κίνησης με το κουμπί R1 που είναι πάρα πολύ χρήσιμη για να αποφεύγετε τις επιθέσεις των εχθρών. Όσο πιο καλά μάθετε το dodge τόσο το καλύτερο για εσάς.
Πάμε και στον Nemesis που είναι η ατραξιόν του παιχνιδιού, όπως και παλιά άλλωστε. Ο σχεδιασμός του είναι πάρα πολύ καλός και συνολικά θα περάσει μέσα από τρεις φάσεις στο παιχνίδι. Θα τον δείτε με εκτοξευτή ρουκετών όπως παλιά, αλλά τώρα θα τον δείτε και με φλογοβόλο. Γενικά είναι πολύ πιο σκληρός από τον Mr. X του Re2 remake. Ο Mr. X παιδιά έπαιξα το παιχνίδι 12 φορές και είναι ζήτημα αν με χτύπησε πάνω από 2 φορές. Από τον Nemesis θα φάτε ξύλο αναπόφευκτα. Αλλά μην πανικοβάλλεστε. Στο normal επίπεδο δυσκολίας δεν θα δυσκολευτείτε πάρα πολύ να τον αντιμετωπίσετε. Ούτε και σας έχει συνεχώς στην καταδίωξη ώστε να μην μπορείτε πχ να εξερευνήσετε. Είναι scripted τα σημεία στα οποία θα τον συναντήσετε. Και τα 4 boss fights μαζί του είναι πολύ καλά. Υπάρχει ρυθμός, ένταση, αδρεναλίνη, γενικά θα τα ευχαριστηθείτε.
Γενικά να πω ότι όπως θα θυμάστε το παλιό re3 ήταν λίγο πιο πολύ action από τα προηγούμενα. Κάτι τέτοιο ισχύει και εδώ υπάρχει όμως ένα αλλά. Μην περιμένετε ότι θα πάρετε τα όπλα και θα αρχίσετε να θερίζετε ορδές από ζόμπι (και ευτυχώς). Στο παιχνίδι πιο πολύ υπερισχύει το survival horror στοιχείο όπως και στο remake του 2. Την περισσότερη ώρα θα βρίσκεστε μέσα σε κάποιον χώρο. Ίσως αριθμητικά να υπάρχουν περισσότεροι εχθροί από ότι στο Re2 remake, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χαλάει η ταυτότητα του παιχνιδιού. Πιο πολύ action θα δείτε στα boss fights και σε ένα σημείο στο νοσοκομείο όπου είναι ένα déjà vu σε μια παρόμοια σκηνή από το Resident evil 4. Στο θέμα των γρίφων τώρα, υπάρχουν κάποιοι νέοι, κάποιοι έχουν αφαιρεθεί και κάποιοι είναι σε παραλλαγή (πχ το να δεις τον κωδικό από ένα προϊόν για να ξεκλειδώσεις κάτι ήταν σαν κανονικός γρίφος στο παλιό). Γενικά δεν είναι πάρα πολλοί αλλά ούτε και απουσιάζουν εντελώς.
Ένα πλεονέκτημα σε σχέση με το Re2 remake είναι η μεγαλύτερη ποικιλία των εχθρών. Θα συναντήσετε zombies, parasite zombies, pale heads (τα κλασσικά γυμνά ζόμπι), zombie dogs, lickers, hunters beta, hunters gamma, drein deimos. Κάποιοι από αυτούς τους εχθρούς δεν είναι και σε πολύ μεγάλα νούμερα, αλλά όπως βλέπετε υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Μου άρεσε πάρα πολύ η εισαγωγή των hunters beta στο νοσοκομείο, σε μία σκηνή φόρο τιμής στο πρώτο resident evil.
Το παιχνίδι έχει επίσης πολύ μεγάλο replayability. Υπάρχουν αρχικά τρία επίπεδα δυσκολίας, assisted, normal και hard. Τερματίζοντάς το στο hard ξεκλειδώνει το nightmare mode και τερματίζοντας το nightmare ξεκλειδώνει το inferno. Σε αυτά τα δύο τελευταία modes εχθροί και αντικείμενα βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία από ότι στα άλλα modes (σαν ένα σενάριο Β κατά κάποιο τρόπο). Υπάρχει επίσης το shop που ξεκλειδώνεται μετά το πρώτο playthrough και στο οποίο μαζεύοντας πόντους κάνοντας διάφορα πράγματα στο παιχνίδι μπορείτε να αγοράσετε πάρα πολλά πράγματα. Κοστούμια, διάφορα coins που δυναμώνουν επίθεση και άμυνα (χρήσιμα για τα πολύ δύσκολα modes), όπλα με άπειρα πυρομαχικά. Για να μαζέψετε βέβαια τους πόντους να τα πάρετε όλα αυτά πρέπει να παίξετε πολλές φορές το παιχνίδι.
Κλείνοντας νομίζω έγραψα ότι ήθελα να πω. Και έρχεται τώρα η κρίσιμη ερώτηση: Ποιο είναι τελικά καλύτερο; Το Resident evil 2 remake ή το 3; Εγώ θα πω ότι και τα δύο είναι πάρα πολύ καλά παιχνίδια που πρέπει ένας gamer να παίξει οπωσδήποτε. Αλλά αυτή τη φορά προσωπικά το ένα κλικ παραπάνω θα το δώσω στο Re3. Και γιατί η Jill είναι πάντα η αγαπημένη μου αλλά και για τους λόγους που σας έγραψα παραπάνω.
Καλό Πάσχα σε όλους,
Στράτος Κοντεκάκης
