Horizon Forbidden West – Review by Fatmustard
Πριν από μερικά χρόνια το Guerilla studio κυκλοφορεί τοHorizon Zero Dawn , το οποίο αποσπά θετικές κριτικές από κοινό και reviewers και ταυτόχρονα καταφέρνει να σημειώσει εμπορική επιτυχία. Ο τίτλος, ως νέο ip , προσδίδει μια νέα φρεσκάδα στο πολύ επιτυχημένο playstation 4 καθώς επρόκειτο για αποκλειστικό τίτλο της κονσόλας. Το πάντρεμα μεταξύ ζωόμορφων μηχανών και πρωτογόνων φυλών ήταν ένα μείγμα που εντυπωσίασε το κοινό και αγκαλιάστηκε από τους gamers. Κατάφερε λοιπόν ο διάδοχος του με το ταξίδι στην απαγορευμένη δύση να επιτύχει το ίδιο ;
Εκεί που το παιχνίδι καταφέρνει να εντυπωσιάσει και με το παραπάνω , είναι τα γραφικά του. Πραγματικά πρόκειται για έναν από τους ομορφότερους τίτλους που έχετε δεί ποτέ σε κονσόλα. Θα πιάσετε πολλές φορές τον εαυτό σας να περιηγείται σε όμορφα δάση με πυκνή βλάστηση, σε ψηλά βουνά χαζεύοντας τη θέα, σε πανέμορφα ρυάκια και θυελλώδεις ερήμους , μέχρι και σε ονειρικές παραλίες . Είναι σχεδόν εγγυημένο ότι θα μείνετε ευχαριστημένοι από το οπτικό αποτέλεσμα και θα τραβήξετε πολλά screenshots.
Στον αντίποδα , στα μελανά σημεία του τίτλου θα προσθέσω την πλοκή .Εδώ το κυκλικό σύστημα επιλογής προαιρετικών διαλόγων γίνεται κάπως συμβατικά με αποτέλεσμα να κουράζει. Το ύφος της Alloy δεν βοηθά επίσης, καθώς προσπάθησαν να της προσδώσουν μια χαλαρότητα και ένα σχεδόν βαριεστημένο ανάλαφρο στυλ το οποίο προσωπικά με χάλασε. Δυστυχώς το παιχνίδι ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Ένα εκπληκτικό tutorial δίνει τη θέση του σε μια σχεδόν νωχελική συνέχεια για κάποιες ώρες και τα σκαμπανεβάσματα ποιότητας της πλοκής συνεχίζονται μέχρι και το φινάλε. Τα side quests ( ολοκλήρωσα τα 21 από τα 28 διαθέσιμα ) σε πολλά σημεία έσωζαν την κατάσταση και σε άλλα λειτουργούσαν συμπληρωματικά .
Εκεί που το παιχνίδι πραγματικά έκανε άλματα , είναι η μάχη του με το τόξο το οποίο συμπληρώνεται αρμονικά με το dualsence που είναι από τα λίγα παιχνίδια που μας έχουν δώσει μια πραγματικά πολύ καλή υποστήριξη. Γενικότερα το gameplay είναι αρκετά εθιστικό και αν έλειπε το υποχρεωτικό , κουραστικό και ανούσιο platforming σε καίρια σημεία του παιχνιδιού τότε θα είχαμε ένα ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα .Το σύστημα μάχης λειτουργεί αρμονικά δίνοντας μας πληθώρα επιλογών σε όπλα παγίδες τρόπους επίθεσης και πολλά άλλα. Το crafting σύστημα αλλά και το δέντρο αναβαθμίσεων λειτουργούν ομαλά και είναι εύχρηστα από την πρώτη κιόλας ώρα του παιχνιδιού χάρις στο πολύ λειτουργικό μενού του τίτλου.
Χρειάστηκα κάτι παραπάνω από 50 ώρες για να δω τους τίτλους τέλους και έχοντας κάνει πολλά side quests , και καθαρισμό χάρτη έφτασα μόλις στο 55% της συνολικής ολοκλήρωσης. Για να συνοψίσω λοιπόν , θα πω ότι το παιχνίδι έχασε την ευκαιρία για κάτι πραγματικά εντυπωσιακό . Λίγο η μέτρια ιστορία , λίγο ο κορεσμός των παικτών στην πληθώρα των open world games και λίγο ότι πρόκειται για sequel κρατάνε το παιχνίδι ελαφρώς πίσω και το οξύμωρο είναι ότι το παιχνίδι έχει βελτιωθεί σχεδόν σε όλα σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο.
Για να κλείσουμε θα αναφέρω πως παρά τα σκαμπανεβάσματα του στη πλοκή αλλά και επειδή χωρίς να πρωτοπορεί εξακολουθεί να είναι ένα πολύ καλό παιχνίδι θα το βαθμολογήσω με 8/10.
