Coffee Talk – Episode 2 | Review by Zapdim
Όταν πριν κάποια χρόνια είχαμε παίξει το πρώτο Coffee Talk οι εντυπώσεις ήταν θετικές. Παιχνίδι νουβέλα, με πολύ όμορφες ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, οι οποίοι βρίσκουν πρόθυμα αυτιά για τους προβληματισμούς τους στο πρόσωπο ενός σπεσιαλίστα καφέ. Το δεύτερο Coffee Talk παραμένει στο ίδιο υψηλό επίπεδο διήγησης, παρά την απώλεια του βασικού σεναριογράφου και δημιουργού Φάχνι Μοχάμεντ.
Η δράση λαμβάνει χωρά στο Σηάτλ, μια πόλη όπου μαστίζεται από ανεργία και προκατάληψη, κάτι που το βιώνουμε κι εμείς ως παίχτες μέσα από τις καλογραμμένες διηγήσεις των βασικών ηρώων. Η διάρκεια δράσης του παιχνιδιού χωρίζεται σε 15 ημέρες του Σεμπτέμβρη, κάθε μια από τις οποίες φέρνει και μια ξεχωριστή ιστορία. Ρατσισμός, κοινωνικός αποκλεισμός, αβεβαιότητα επαγγελματική και συναισθηματική, είναι μερικά από τα ενδιαφέροντα θέματα που καταπιάνεται το παιχνίδι υπό τους ήχους απαλής Lo Fi μουσικής και βροχής. Η χαλάρωση στο μεγαλείο της! Θα βρούμε γνώριμες φυσιογνωμίες από το πρώτο παιχνίδι, θα εξετάσουμε την εξέλιξή τους, καθώς όμως και νέες μορφές θα κάνουν είσοδο στην ψηφιακή νουβέλα που λέγεται Coffe Talk 2.
Οι διάλογοι όπως προείπαμε είναι αρκετά καλογραμμένοι, δεν έχει ξανά βοις όβερ, κάτι όμως που δε θα ταίριαζε, αφού δίνεται βάρος στη χαλαρωτική μουσική και τους ήχους της βραδινής κίνησης στην πόλη. Η διάδραση του παίχτη με τους μηχανισμους του παιχνιδιού είναι ξανά ελάχιστη. Περιορίζεται στο να ετοιμάζει τα διάφορα ροφήματα για τους πελάτες, κάτι που κρύβει μέσα του ποικιλία, μεταφέροντας αρώματα και γευσεις έστω και νοητά και δημιουργεί την επιθυμία για καφέ και τσάι και στον ίδιο τον παίχτη! Επιπροσθέτως παίζει πλέον ρόλο και η μνήμη, αφού θα μας ζητηθεί αρκετές φορές να θυμηθούμε πράγματα και συνταγές, κάτι που είναι ευχάριστο αφού αυξάνει το βαθμό συμμετοχής του παίκτη, έστω κι ελάχιστα. Οι παρουσιάσεις των προιόντων της μηχανής του καφέ είναι όμορφες και οι αντιδράσεις των πελατών ποικίλουν, ανάλογα με το αν ο βασικός πρωταγωνιστής έχει πετύχει ή όχι την παραγγελία τους. Συνάμα, ακούει την ιστορία και τους προβληματισμούς του καθενός, πάντοτε διακριτικά και καθόλου παρεμβατικά, δημιουργώντας έτσι μια βαθύτερη, σχεδόν φιλική σχέση με καθέναν από αυτούς. Εξάλλου, η εν λόγω καφετέρια αυτό είναι βραδυνή, ιδανική για όσους θέλουν κάπου να χαλαρώσουν από τα άγχη και τα προβλήματα της ημέρας.
H ενασχόληση με το παιχνίδι βαστάει κοντά στις 6 ώρες κάτι όμως που δύσκολα δε θα αυξηθεί περαιτέρω, αφού ο παίχτης έχει τη δυνατότητα να επαναλάβει κάποια από τις ημέρες και να ξεκλειδώσει επιβραβεύσεις, είτε να πειραματιστεί στο να φτιάξει νέα ροφήματα που δεν ξεκλείδωσε από το κυρίως παιχνίδι, προαιρετικά δε με χρονικούς περιορισμούς, προκειμένου να αποκτήσει κι ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Θα το πρότεινα ως ένα πολύ ήρεμο, χαλαρωτικό παιχνίδι, που σε βάζει όμως σε προβληματισμούς εκθέτοντάς σου γνώριμα σκηνικά και καταστάσεις της καθημερινότητας, μέσα από τη διήγηση και την ταιριαστή μουσική.
Θυμηθείτε εδώ το review μας για το πρώτο παιχνίδι της σειράς
