Mafia: The Old Country – Review by Raphael
Επιστροφή στις ρίζες.
Με το Mafia: The Old Country, η Hangar 13 και η 2K επιλέγουν να αφήσουν πίσω τους τον ανοιχτό κόσμο και να επιστρέψουν σε μια πιο κλασική, γραμμική αφήγηση. Το παιχνίδι λειτουργεί ως prequel της σειράς, μεταφέροντάς μας στη Σικελία των αρχών του 20ού αιώνα και αφηγείται την ιστορία του Enzo Favara, ενός Carusu (πληθυντικός: carusi). Η λέξη υποδηλώνει μικρό αγόρι ή ανήλικο εργάτη, ιδιαίτερα σε ορυχεία θείου. Στην αρχή του παιχνιδιού, ύστερα από μια έκρηξη ο Enzo βρίσκει την ευκαιρία να αποδράσει από το ορύχείο. Κατά την απόδραση σκοτώνεται ο καλύτερος του φίλος ο οποίος είχε το όνειρο να φύγει στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Empire Bay (την πόλη όπου διαδραματίζεται το Mafia 2), ενώ ο Ένζο βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Don Spadaro (ιδιοκτήτης του ορυχείου). Τελικά ο Enzo καταφέρνει να ξεφύγει και φτάνει στα αμπελουργία του Don Torrisi. Εκεί τον σώζει ο Luca (Gianluca Trapani) ο οποίος γίνεται ο μέντορας του. Σιγά σιγά ο Enzo αποδεικνύει την αξία του και γίνεται μαφιόζος και μέλος της οικογένειας Torrisi. Εκεί γνωρίζει και ερωτεύεται την ομόρφη Isabella (κόρη του Don Torrisi) και ιστορία ξεκινά να περιπλέκεται. Αυτή είναι η εισαγωγή του παιχνιδιού. Το υπόλοιπο παιχνίδι πραγματεύεται τη ζωή του Enzo ως μαφιόζο της οικογένειας Torrisi. Φυσικά και δε θα σας πω τη συνέχεια της ιστορίας. Αυτή θα πρέπει να την ανακαλύψετε μόνοι σας καθώς είναι και το δυνατότερο στοιχείο του παιχνιδιού.
Ας δούμε λοιπόν τι κάνει σωστά και τι όχι το Mafia: The Old Country:
Τι κάνει σωστά ✅
Αφήγηση & Ατμόσφαιρα: Το παιχνίδι ξεχωρίζει χάρη στη γραμμική, και έντονη κινηματογραφική του αφήγηση. Τα γραφικά είναι καταπληκτικά, ειδικά σε πολύ δυνατό PC. Όπως θα περιμένε κανείς έχει έντονες επιρροές από τις ταινίες The Godfather που είναι από τις αγαπημένες μου, ειδικά από το The Godfather II (λόγω του ότι διαδραματίζεται στη Σικελία αλλά και για τον έρωτα του Enzo και της Isabella που πιστεύω εμπνεύστηκαν από τον αντίστοιχο έρωτα του Michael Corleone και της Apollonia). Δυνατές είναι και οι επιρροές από κλασικές γκανγκστερικές ιστορίες. Η στιβαρή πλοκή και οι καλογραμμένοι χαρακτήρες καταφέρνουν να βάλουν το παίκτη σε μια αυθεντική σικελική εμπειρία και να τον κάνουν να νιώσει πραγματικός μαφιόζος. Πραγματικά καταφέρνει να σου μεταφέρει τα συναισθήματα που μεταδίδει το βιβλίο The Godfather του Mario Puzo (όχι της γνωστής οικογενείας).
Οπτικοακουστική Πιστότητα: Η Σικελία αποδίδεται με λεπτομέρεια – από τα φωτισμένα σοκάκια μέχρι τα ηφαιστειογενή τοπία. Ο ήχος και η μουσική ενισχύουν την ατμόσφαιρα, με το voice acting στα σικελικά να δίνει ιδιαίτερο χαρακτήρα. Ο ήχος θα έλεγα μάλιστα πως είναι και το μεγαλύτερο ατού του παιχνιδιού καθώς είναι πραγματικά αψεγάδιαστος. Το soundtrack είναι κι αυτό ένα κομμάτι που ξεχωρίζει καθώς χρησιμοποιήθηκαν κλασικά Ιταλικά τραγούδια αλλά και νέες συνθέσεις από το συνθέτη BT (Brian Transeau), τις οποίες ερμηνεύει η εθνική συμφωνική ορχήστρα της Τσεχίας. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως ενώ το soundtrack είναι υπέροχο, είναι αρκετά μικρό. Μόλις 12 κομμάτια, πράγμα που όμως δικαιολογείται από τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Διάρκεια με ουσία: Σε περίπου 12–14 ώρες, η ιστορία ολοκληρώνεται χωρίς περιττά “φουσκώματα”, προσφέροντας μια εμπειρία που ρέει γρήγορα. Αν το παιχνίδι ήταν μεγαλύτερο θα κούραζε πολύ καθώς δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία ούτε καινοτομία στους gameplay μηχανισμούς.
Ιστορική αυθεντικότητα: Η επιλογή να υπάρχουν διάλογοι στα σικελικά (με υπότιτλους) είναι ένα μοναδικό στοιχείο που ξεχωρίζει και ενισχύει την ατμόσφαιρα.
Αυθεντική Mafia (Godfather) εμπειρία: Η θεματολογία του παιχνιδιού περιστρέφεται γύρω από τη κουλτούρα των Μαφιόζων, τη Σικελική κουλτούρα και δίνει ιδιαίτερη σημασία στις θεματικές της προδοσίας και της αφοσίωσης στην “οικογένεια”. Σέβεται το franchise αλλά και τη δομή των 2 πρώτων παιχνιδιών της σειράς, που είναι κι αυτά που αγαπάει περισσότερο το κοινό της σειράς. Αυτό το μαρτυρούν τα πολλά easter eggs, όπως ο αγώνας με αυτοκίνητα και η εμφάνιση χαρακτήρων που παίζουν μεγάλο ρόλο στο Mafia II. Ενώ με το Mafia Ι η σύνδεση γίνεται μέσω άρθρων εφημερίδας που μπορούμε να βρούμε και να διαβάσουμε στο παιχνίδι. Δε θα σας δώσω περισσότερες πληροφορίες, γιατί δε θέλω να χαλάσω την εμπειρία κάποιου που θα παίξει το παιχνίδι.
Τι ΔΕΝ κάνει σωστά ❌
Παρωχημένο Gameplay: Το gunplay, η stealth δράση και οι μάχες σώμα με σώμα δείχνουν μηχανισμούς άλλης εποχής – λειτουργικά, αλλά χωρίς φρεσκάδα ή καινοτομία. Στο παιχνίδι υπάρχει οδήγηση αυτοκινήτου αλλά και ιππασία αλλά αυτά δεν αρκούν για να το κάνουν να ξεχωρίσει. Επίσης, πραγματικά χρειάζεται να τσεκάρουν την ισορροπία στη δύναμη των όπλων. Ένα καλό shotgun αν είσαι καλός στο σημάδι σκοτώνει με μια βολή, άντε δεύτερη εχθρούς που βρίσκονται πολύ μακριά σου. Τέλος, δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα animations και η μάχη είναι πολύ απλή. Μετά τη μέση του παιχνιδιού θα έχεις δει τα πάντα!!!
Τεχνικά Ζητήματα: Στο PC εμφανίζονται σποραδικά stutters. Σπάνια συνάντησα και κάποια glitches, όπως να τρελαίνεται η ρόμπα ενός πάτερ ή να κολλήσει το αυτοκίνητο στου οποίου την καρότσα επέβαινα σε scripted mission. Αυτά δε που χαλούν λίγο την εμπειρία αλλά δεν είναι καταστροφικά και σίγουρα μπορούν εύκολα να διορθωθούν με μερικά patches. Κάποια άλλα σίγουρα διορθώνονται αλλά δε θα τα έλεγα πραγματικά glitches αλλά κακές επιλογές των δημιουργών. Για παράδειγμα σε πολλά σημεία αλώνιζαν ποντίκια και μετά από μερικά δευτερόλεπτα εξαφανίζονταν δια μαγείας σε ανοιχτό χώρο. Αυτό που μου έκανε όμως τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο μηχανισμός του να κρύβεις τους εχθρούς που έχεις κάνει silent takedown σε κουτιά. Πραγματικά πρέπει να το έκανα 100 φορές στο παιχνίδι και το βρίσκω εξωφρενικό να βρίσκω bugs σε κάτι που γίνεται τόσες φορές. Βάζεις λοιπόν έναν εχθρό στο κουτί κι αυτός εξαφανίζεται αμέσως. Πας λοιπόν να βάλεις το επόμενο και δεν υπάρχει τίποτα. Όχι, μόνο αυτό, αλλά στα περισσότερα κουτιά φαίνονται και τα χόρτα που υπάρχουν από κάτω, σα να μην έχει πάτο το κουτί. Αυτό που μου κακοφάνηκε περισσότερο στο συγκεκριμένο μηχανισμό είναι πως πάνω από τις μισές φορές οι εχθροί εξαφανίζονταν πριν καν κλείσει το κουτί. Μου φαίνεται αστείο και εξωφρενικό να μην το έχουν παρατηρήσει αυτό οι δημιουργοί και οι testers του παιχνιδιού!
Γραμμικότητα: Η έλλειψη επιλογών ή ελευθερίας μπορεί να απογοητεύσει όσους περιμένουν sandbox εμπειρία. Προσωπικά όμως είναι κάτι που δε με ενόχλησε καθόλου!
Συμπέρασμα
Το Mafia: The Old Country είναι ένα κινηματογραφικό prequel που τιμά τις ρίζες της σειράς. Αν είσαι fan της σειράς ή/και των ταινιών The Godfather ή ψάχνεις ένα παιχνίδι με βαριά ατμόσφαιρα, αυθεντική αφήγηση και ιστορικό βάθος, τότε θα σε κερδίσει. Αν, όμως, αναζητάς ελευθερία δράσης, μεγάλη διάρκεια και μοντέρνα gameplay mechanics, πιθανόν να σε απογοητεύσει. Το παιχνίδι κυκλοφορεί στη τιμή των 49,99€ και τo βρίσκετε σε όλα τα καταστήματα Retail αλλά και ψηφιακά. Όπως καταλαβαίνει κανείς το παιχνίδι δεν είναι AAA καθώς προέρχεται από μικρό στούντιο. Ακόμα όμως και σε αυτή τη τιμή δεν αξίζει διθυράμβους. Θα το πρότεινα ως σίγουρη αγορά όμως σε κάποια έκπτωση π.χ. στα 30€ ή παρακάτω.
Τελικός Βαθμός: 8/10
Επισκεφθείτε την επίσημη σελίδα του παιχνιδιού Mafia – The old country