Την εποχή που κατεβάζαμε Video Games από το ραδιόφωνο!

 

Σταθμός για την ιστορία του Home Computing, ελληνιστί «Οικιακής Πληροφορικής», υπήρξε το έτος 1977. Εκείνη τη χρονιά, κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός υπολογιστής στον κόσμο με μικροεπεξεργαστή – όχι ένα, όχι δύο, αλλά τρία διαφορετικά μοντέλα από τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές: το εξαιρετικά επιτυχημένο Apple II, το Commodore PET και το TRS-80.

Όλες αυτές οι μηχανές και εκείνες που ήρθαν μετά, είχαν κασέτες για μαζική αποθήκευση, επειδή οι σκληροί δίσκοι ήταν ακόμα πολύ ακριβοί. Μόνο κατά τη δεκαετία του 1980 οι προσωπικοί υπολογιστές άρχισαν να προσφέρουν αποθήκευση μέσω σκληρών δίσκων, πρώτα ως περιφερειακά και αργότερα ως εσωτερικοί δίσκοι.

Αυτές οι κασέτες λοιπόν που χρησιμοποιήθηκαν για αποθήκευση προγραμμάτων και δεδομένων στους πρώτους προσωπικούς υπολογιστές, ήταν οι ίδιες κασέτες ήχου που χρησιμοποιούσαμε για να ακούμε μουσική!
Η χρήση των κασετών ήχου ως μέσο αποθήκευσης, ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που βοήθησε στην ανάπτυξη των προσωπικών υπολογιστών, διότι μείωσε το συνολικό κόστος του.

 

Όσοι είστε κάτω των 30 ετών, να ξέρετε, ότι πριν από πολύ καιρό, τα παιδιά αντάλλασσαν προγράμματα και παιχνίδια σε κασέτες ήχου με τον ίδιο τρόπο που αντάλλασσαν μουσική.

 

Στην Ολλανδία…

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, οι μηχανικοί στο ολλανδικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό «Nederlandse Omroep Stichting» (NOS), είχαν μια φανταστική ιδέα. Να διανέμουν προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών μέσω του ραδιοφώνου!

Επειδή τα προγράμματα και τα δεδομένα αποθηκεύονταν σε κασέτες ήχου, ήταν δυνατή η αναπαραγωγή και εγγραφή αυτών των κασετών σε players της εποχής (κασετόφωνα), μόνο που ο ήχος που έβγαινε δεν ήταν και τόσο ευχάριστος στα αυτιά των ακροατών. Ακούγονταν όπως στα μόντεμ που έκπεμπαν τα ραδιοκύματα μέσω τηλεφώνου για να έχουμε τις dial-up συνδέσεις στο ίντερνετ.

Έτσι λοιπόν, οι ακροατές που άκουγαν αυτές τις εκπομπές, κατέγραφαν στο κασετόφωνό τους τον ήχο από το ραδιόφωνο και μετά φόρτωναν τα προγράμματα στους υπολογιστές τους. Η εκπομπή ραδιοφώνου με το όνομα “Hobbyscoop” έγινε άκρως δημοφιλή. Είχαν αναπτύξει ακόμη και μια νέα μορφή (φορμάτ) που ονομάζονταν «BASICODE» για να εξασφαλίσουν τη μέγιστη συμβατότητα μεταξύ των διαφόρων προσωπικών υπολογιστών που ήταν διαθέσιμοι εκείνο τον καιρό.

Η μετάδοση «ραδιοφωνικών προγραμμάτων» μέσω ραδιοφώνου μετατράπηκε σε τρέλα και αρκετοί ραδιοφωνικοί σταθμοί σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, το υιοθέτησαν και αυτοί.

Στην Φινλανδία…

Στη Φινλανδία, μια παρόμοια επίδειξη πραγματοποιήθηκε στον δημόσιο ραδιοφωνικό σταθμό «YLE». Το 1985, ένα πιλοτικό πρόγραμμα μεταδόθηκε και κατέβηκε με επιτυχία σε απόσταση 600 χιλιομέτρων από το σταθμό.

 

Διαβάστε επίσης το Review μου για το Shinobi ► Shinobi, το παιχνίδι που αγάπησα

Στη Γιουγκοσλαβία…

Στη πρώην Γιουγκοσλαβία, μια εκπομπή που ονομάζονταν «Ventilator 202» και έκπεμπε από τον σταθμό «Radio Belgrade», έγινε πολύ δημοφιλής μεταξύ των κομπιουτεράκηδων της εποχής, αφού μεταδόθηκαν περίπου 150 προγράμματα υπολογιστών μεταξύ των ετών 1983 και 1986. Περιείχαν προγράμματα για μαθηματικούς υπολογισμούς, σύντομα εκπαιδευτικά προγράμματα, μίνι εγκυκλοπαίδειες, απλά παιχνίδια αλλά και προσομοιωτές πτήσης!

Την πρώτη φορά που θα έπαιζε ένα τέτοιο πρόγραμμα στην εκπομπή, ο ραδιοφωνικός παραγωγός Zoran Modli έπρεπε να ενημερώσει τους τεχνικούς του «Radio Belgrade» ότι “για τα επόμενα λίγα λεπτά θα ακουγόταν μόνο σφύριγμα και περίεργοι στργγλισμοί“.

“Οι περισσότεροι που άκουσαν αυτή την μετάδοση ήταν μπερδεμένοι και αναρωτήθηκαν: Τι κάνει αυτός ο αφελής; Όσοι όμως κατάλαβαν, επικοινώνησαν με τον σταθμό ενθουσιασμένοι για να πουν ότι είχαν φορτώσει με επιτυχία το πρόγραμμα στους υπολογιστές τους!” Θυμάται ο Zoran Modli.

 

Στο Ηνωμένο Βασίλειο…

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Joe Tozer του «Radio West» είχε την ίδια ιδέα σχεδόν ταυτόχρονα με τα υπόλοιπα ραδιόφωνα της Ευρώπης. Το πρώτο πρόγραμμα που μεταδόθηκε ήταν μια ασπρόμαυρη εικόνα 40×80 πίξελς από την τηλεοπτική σειρά «Οι Άγγελοι του Τσάρλι» όπου απεικόνιζε την διάσημη ηθοποιό, Cherry Ladd.

Αργότερα, η εκπομπή αυτή ονομάστηκε «Datarama» και άρχισε να μεταδίδει διάφορα είδη προγραμμάτων που γράφονταν ειδικά για την εκπομπή, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων minigames και μιας εφαρμογής που μετέφραζε τα “χτυπήματα” του πληκτρολογίου σε κώδικα Morse.

 

Το τέλος των κασετών

Η διανομή των προγραμμάτων μέσω του ραδιοφώνου γινόταν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν οι 8-bit υπολογιστές, έδωσαν τη θέση τους σε υπολογιστές 16-bit. Οι νέοι επεξεργαστές ήταν ταχύτεροι, αλλά ήταν επίσης και “πεινασμένοι”, καταναλώνοντας περισσότερο από 250 φορές τα δεδομένα των προκατόχων τους.

Μια κασέτα ήχου πλέον, δεν μπορούσε να κρατήσει αυτά τα δεδομένα. Συνεπώς, η αποθήκευση σε κασέτες πέρασαν στην ιστορία και τις διαδέχτηκαν οι δισκέτες και οι σκληροί δίσκοι.
Τελικά, φίλες και φίλοι, με την έλευση του 21ου αιώνα, η ασύρματη λήψη προγραμμάτων έγινε ξανά δυνατή μέσω του Wi-Fi.

Συντάκτης του άρθρου: Κυριάκος Οικονομίδης (CEO on dwrean.net)