My friend Peppa Pig – mini review by Fockos

Μόλις ο τίτλος ανακοινώθηκε στο gamepass μου κίνησε το ενδιαφέρον. Τα γραφικά του παιχνιδιού έμοιαζαν με το παιδικό, το ίδιο και οι φωνές, σίγουρα πολλοί μικροί φίλοι θα θέλουν να αλληλοεπιδράσουν με το παιδικό που τόσο αγαπάνε και σίγουρα πολλοί από αυτούς αυτό το παιχνίδι δεν αποκλείεται να είναι η πρώτη τους εμπειρία στο μαγικό κόσμο του gaming.

Δυστυχώς ένας τίτλος που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας σε ένα ιδιαίτερα δημοφιλές κινούμενο σχέδιο για το ελληνικό κοινό έπρεπε να ήταν μεταγλωττισμένο, όσο και κακό να ήταν το παιχνίδι καθώς έτσι θα είχε επιτυχία μπορεί μεγαλύτερη ακόμη και από πολλούς first party τίτλους. Μπορεί ένα γονιός να στερήσει από τον εαυτό του ένα παιχνίδι αλλά δύσκολα από το παιδί του ιδιαίτερα αν το τελευταίο επιμένει για να το παίξει . Από την άλλη είναι ένας ωραίος τίτλος για να εξασκηθεί ένα παιδί στα πρώτα του βήματα στα αγγλικά. Δυστυχώς για τα ελληνόπουλα πιο μικρής ηλικίας ο τίτλος είναι απαγορευμένος εκτός αν είναι δίγλωσσα. Δε θα ήταν πολύ δύσκολο να μεταφραστεί αυτό το παιχνίδι αλλά μάλλον δεν ασχολήθηκε κανένας σοβαρά με αυτό για την ελληνική gaming κοινότητα.

Ας περάσουμε τώρα στα του παιχνιδιού…. Η πρώτη μισή ώρα του παιχνιδιού με άφησε απόλυτα ευχαριστημένο μέχρι που κατάλαβα πως δεν είναι στην πραγματικότητα παιχνίδι που απευθύνεται σε νήπια αλλά θα έλεγα περισσότερο σε άτομα με άνοια. Πάω πχ στον μπαμπά γουρουνάκι στην κουζίνα και τον βοηθώ να ανακατεύσει τη σαλάτα, αμέσως μετά πατάω πάλι σε αυτόν λέει την ίδια ατάκα και το ξαναβλέπω χωρίς να μπορώ να το παραβλέψω. Ο παππούς γουρουνάκι επίσης 1000 φορές μου έδειξε με την ίδια ηχητική ατάκα πως να πετάω το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι.

Την μαμά γουρουνάκι τη βλέπω στο σπίτι και μετά από δύο σκηνές τη βλέπω στο χωράφι. Επίσης πάω εκδρομή με τον παιδικό σταθμό στο μουσείο και εμφανίζονται οι γονείς μέσα εκεί μαζί με τον μικρό αδελφό George ο οποίος λέει συνέχεια την λέξη δεινόσαυρος. Ενώ το παιχνίδι πολύ έξυπνα σου βάζει στην αρχή να φτιάξεις χαρακτήρα (σαν rpg) αυτή η μετατροπή δεν έχει καμία αξία στην ουσία το όνομα σου είναι Peppas friend. Σε έναν αγώνα που έπαιξα στο στάδιο με τους φίλους μου από τον παιδικό σταθμό πήγα να χάσω επίτηδες τελικά το cut scene δεν άλλαξε όλα τα παιδιά πήραν το χρυσό.

Ένα παιχνίδι τέτοιου είδους κατά την γνώμη μου πρέπει να είναι μια ιστορία να έχει μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος και να έχει επιμορφωτικό χαρακτήρα υπό την μορφή puzzle games αυτό δυστυχώς έχει μόνο αρχή και καθόλου επιμορφωτικό χαρακτήρα αφού όλοι οι γρίφοι λύνονται και στην τύχη πατώντας ένα κουμπί και πηγαίνοντας πέρα δόθε. Το παιχνίδι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι πολύ δυνατό αλλά καταντά να είναι ένα μοτίβο από μικρά και μεγάλα βιντεάκια τα οποία όχι μόνο επαναλαμβάνονται, αλλά δε μπορείς να τα κάνεις και skip. Είναι γεμάτο λούπες που στο τέλος το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε εκνευρίσουν. Πολύ καιρό είχα να εκνευριστώ τόσο με παιχνίδι.

ΒΑΘΜΟΣ 6/10