Resident evil 4 remake Review

Όταν το 2003 κυκλοφόρησε το Resident evil 0 στο Game cube, υπήρξε η κοινή παραδοχή ότι στο franchise άρχισε να επέρχεται ένας κορεσμός. Η σειρά χρειαζόταν πλέον μία ανανέωση έτσι ώστε να προχωρήσει παρακάτω. Η ανανέωση αυτή ήρθε τελικά το 2005 με την κυκλοφορία του Resident evil 4. Ένα παιχνίδι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με αυτό που είχε παρουσιαστεί πρώτη φορά (υπάρχουν βίντεο από την έκδοση γνωστή ως Resident evil 3,5 που ακυρώθηκε στην πορεία). Τα tank controls και η στατική κάμερα ήταν πλέον παρελθόν. Η δράση εξελισσόταν σε 3rd person mode. Δεν άρεσαν όμως όλες οι αλλαγές το ίδιο σε όλους τους παίκτες. Το Resident evil 4 παρόλο που είναι ένα παιχνίδι που επηρέασε πάρα πολλά επόμενα franchise που κυκλοφόρησαν, είναι ένα διφορούμενο παιχνίδι για τους φανς της σειράς. Και αυτό γιατί άφησε το survival horror κομμάτι πολύ στην άκρη και πήγε πάρα πολύ προς το action. Οι γρίφοι δεν υπήρχαν ή ήταν ελάχιστοι, ενώ και η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού στο τελευταίο κομμάτι άρχισε να ξεφεύγει. Ήταν η αρχή του κακού για πολλούς που οδήγησε στα κακά Resident evil 5 και 6.
Είχαμε λοιπόν ένα παιχνίδι που δικαίως θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών, αλλά ταυτόχρονα άφησε με κάποια παράπονα τους φανς της σειράς. Τι κατάφερε λοιπόν η Capcom με αυτό το remake; Παρέδωσε ένα παιχνίδι που παραμένει από τα καλύτερα όλων των εποχών, αλλά αυτή τη φορά είναι ίσως και το κορυφαίο re της σειράς.

Το πρώτο πράγμα που έκανε η Capcom για να δώσει μια σωστή re ατμόσφαιρα στο παιχνίδι είναι να το κάνει πολύ πιο σκοτεινό από το αρχικό. Το horror στοιχείο έχει ανέβει αισθητά σε σχέση με τον αρχικό τίτλο. Και αυτό φαίνεται σε πολλά σημεία που φυσικά δεν θα τα αναφέρω για αποφυγή των spoilers. Η εισαγωγή του παιχνιδιού και η εμφάνιση του Garrador είναι ενδεικτικά δύο από αυτά. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι έγινε ένας horror τίτλος τύπου Silent Hill. Πάντα B-movie style ήταν όλα τα re και έτσι παραμένει και αυτό. Και καλώς παραμένει έτσι.
Οι γρίφοι του παιχνιδιού επίσης έχουν πενταπλασιαστεί θα έλεγα σε σχέση με το αρχικό. Θα συναντήσετε πολλά puzzles και αντικείμενα για πρώτη φορά εδώ. Πράγμα που προσδίδει στο remake μία μεγαλύτερη re ταυτότητα από ότι είχε ο προκάτοχός του.

Και η Capcom δεν έμεινε εκεί. Πρόσθεσε νέους εχθρούς και αφαίρεσε πολλά από εκείνα τα στοιχεία που δεν κολλούσαν με ένα re παιχνίδι, όπως ο τύπος με το πούρο και το minigun, που ευτυχώς δεν υπάρχει πλέον. Γενικά πρώτη φορά θεωρώ ότι έκανε η Capcom τόσο επιτυχημένες προσθαφαιρέσεις σε ένα remake.
Το σενάριο του παιχνιδιού είναι ίδιο με το αρχικό με κάποιες μικροαλλαγές. Η κόρη του προέδρου των ΗΠΑ Ashley Graham έχει πέσει θύμα απαγωγής και ο Leon πρέπει να την βρει πηγαίνοντας σε ένα μυστηριώδες χωριό κάπου στην Ισπανία. Όλα αυτά έξι χρόνια μετά από τα γεγονότα του Resident evil 2.
Τεράστια βελτίωση έχει υπάρξει στους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Με πρώτη και καλύτερη την Ashley. Όπου πλέον είναι κοπέλα και όχι κοριτσάκι (την κάνει ένα μοντέλο από την Ολλανδία ονόματι Ella Freya) και κυρίως ο χαρακτήρας της έχει αποκτήσει μια υπόσταση. Δεν είναι το σπαστικό κοριτσάκι που φώναζε μονίμως Leeeeon στο αρχικό παιχνίδι. Και η ΑΙ της είναι αισθητά βελτιωμένη, ενώ το κομμάτι που παίζετε μαζί της είναι κλάσεις ανώτερο από αυτό του αρχικού παιχνιδιού, δανειζόμενο πολύ εύστοχα έναν μηχανισμό από το DLC Shadows of rose του Re village.
Ταυτόχρονα και άλλοι χαρακτήρες όπως ο Ramon Salazar έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ (που ήταν εντελώς cringe στο αρχικό παιχνίδι). Αν διαβάσετε και τα διάφορα σημειώματα που υπάρχουν στο παιχνίδι θα ανακαλύψετε μάλιστα και πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το ποιόν τους. Σαφώς καλύτερος είναι και ο χαρακτήρας του Luis Sierra και μάλιστα η παρουσία του εδώ είναι μεγαλύτερη από ότι στο αρχικό παιχνίδι.

Τα γραφικά του παιχνιδιού και ο ήχος είναι πάρα πολύ καλά. Η Re engine έτσι και αλλιώς είναι μία καταπληκτική μηχανή γραφικών. Σε κάποια σημεία δεν μου φάνηκαν τόσο γυαλισμένα όσο ήταν στο Village, αλλά με την αφαίρεση του Motion Blur αυτό διορθώνεται. Οι εκρήξεις, τα εφέ της φωτιάς, το πώς φαίνεται το νησί από μακριά επάνω στη βάρκα, είναι όλα εκπληκτικά. Για τον ήχο να προσθέσω ότι με ακουστικά είναι ακόμα καλύτερος, ενώ μπορείτε να αγοράσετε και να βάλετε αν θέλετε την μουσική του αρχικού παιχνιδιού.

Στα του gameplay οι μεγαλύτερες διαφορές από το αρχικό είναι δύο. Πρώτον έχουν φύγει όλα τα QTE και είναι πολύ λογικό αυτό. Και δεύτερον το μαχαίρι έχει πολύ πιο σημαντική χρήση στο remake. Με το πάτημα του L1 μπορείτε να κάνετε parry τις επιθέσεις των εχθρών, ενώ με το R2 να τους επιφέρετε τελειωτικά χτυπήματα. Η δράση είναι κλασσικά 3rd person over the shoulder. Η μάχη του παιχνιδιού είναι εθιστική και απολαυστική. Με πάρα πολύ gore. Θα δείτε κεφάλια να ανατινάζονται και χέρια να κόβονται, εχθροί να κόβονται στη μέση από ένα χτύπημα κοντινό με καραμπίνα ή μία βόμβα. Και μάλιστα με τρομερή λεπτομέρεια. Αν δείτε έναν εχθρό κομμένο στα δύο στο έδαφος θα δείτε από μέσα το Las plagas να σαλεύει. Εντυπωσιακά και τα σκηνικά όπου τα παράσιτα Las plagas κυνηγούν έναν εχθρό και εισβάλλουν σε αυτόν.
Η ποικιλία των όπλων είναι τεράστια και μάλιστα υπάρχουν και όπλα όπως η βαλλίστρα που δεν υπήρχαν στο αρχικό παιχνίδι. Κλασσικά όταν κάνετε stun έναν εχθρό μπορείτε να επιφέρετε melee χτύπημα στη συνέχεια. Το inventory είναι η κλασσική βαλίτσα όπως στο αρχικό παιχνίδι. Μάλιστα για την διευκόλυνση των παικτών στο remake, πατώντας το L3 τα αντικείμενα τακτοποιούνται αυτόματα, για όσους βαριούνται να παίζουν tetris (από εκεί είχαν εμπνευστεί αυτό το σύστημα στο αρχικό παιχνίδι).
Έχει προστεθεί πλέον και σύστημα crafting, ενώ υπάρχει φυσικά ο κλασσικός merchant. Όπου μπορείτε να αγοράσετε νέα όπλα, να πουλήσετε τους θησαυρούς που βρίσκετε, να κάνετε αναβαθμίσεις στα όπλα σας και στη βαλίτσα σας, να επισκευάσετε τα μαχαίρια σας κλπ. Υπάρχει και το κλασσικό παιχνίδι σκοποβολής, ενώ υπάρχουν και κάποια charms τα οποία αν τα βάλετε στην βαλίτσα σας δίνουν διάφορα bonus όπως πχ περισσότερες σφαίρες ή λεφτά κλπ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην PS5 έκδοση του παιχνιδιού που έπαιξα εγώ η χρήση του dualsense είναι υποδειγματική με όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά του να αξιοποιούνται στο έπακρο.

Αυτό που κάνει πολύ καλά το resident evil 4 remake είναι ότι συνδυάζει άψογα το survival horror action (κυρίως action) με το blockbuster AAA. Στο παιχνίδι θα δείτε μερικά πολύ εντυπωσιακά setpieces και ταυτόχρονα πάρα πολύ διασκεδαστικά. Τι να πω τη διαδρομή με τα carts στα ορυχεία ή το boss fight με τον Krauser που είναι σαν μία κλασσική μάχη καλού εναντίον κακού από τα 80s; Καλύτερα να τα δείτε και να τα απολαύσετε μόνοι σας.
Εν ολίγοις το Resident evil 4 remake είναι ένα αριστούργημα. Βελτίωσε όσα έπρεπε, πρόσθεσε και αφαίρεσε επίσης όσα έπρεπε. Ταυτόχρονα είναι ένα τέρμα διασκεδαστικό παιχνίδι. Με μεγάλη διάρκεια (εμένα μου πήρε 19 ώρες) και πάρα πολύ replayability καθώς υπάρχουν άπειρα πράγματα να βρείτε, να κάνετε και να ξεκλειδώσετε στο extra content shop. Μελλοντικά θα κυκλοφορήσει και ένα DLC με την Ada το Separate ways, ενώ σύντομα θα προστεθεί δωρεάν το mercenaries mode.

Ο βαθμός δεν μπορεί να είναι άλλος από 10/10

Στράτος Κοντεκάκης

Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά τη cdmedia για το review code του παιχνιδιού.

2η γνώμη

Το παιχνίδι είναι αυτό στο οποίο η Capcom έδειξε την περισσότερη αγάπη από τα remakes που έχει δημιουργήσει μέχρι στιγμής. Δεν βελτίωσε μόνο το οπτικοακουστικό κομμάτι αλλά έδωσε προσοχή στο gameplay, το βελτίωσε και έκανε και τις απαραίτητες προσθήκες. Μοιάζει σαν να πήγε κάποιος από τη δημιουργική ομάδα και να διάβασε όλα τα reviews της αρχικής έκδοσης του παιχνιδιού και αφού τσέκαρε όλα τα παράπονα, αφιέρωσε τον χρόνο του ώστε να τα διορθώσει όλα.
Η έλλειψη γρίφων καλύφθηκε με το παραπάνω στο remake. Συνδιασμοί πλήκτρων για αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, άλλαξε και προσαρμόστηκε σε ένα κουμπί. QTEs έχουν αφαιρεθεί όλα μιας και είναι μηχανισμός που έχει ξεπεραστεί πια. Boss fights έχουν βελτιωθεί και γενικά το παιχνίδι όχι απλά έχει έρθει στο σήμερα, αλλά θα μπορούσε να σταθεί και ως ένας νέος τίτλος αν δεν υπήρχαν οι παλιότερες εκδόσεις.
Μπράβο στη Capcom που όχι μόνο δεν σταματά να δίνει νέους Resident Evil τίτλους αλλά τιμά το παρελθόν της και το κάνει προσιτό στο νεανικό κοινό που δεν είχε την ευκαιρία να τους ζήσει στην εποχή τους.

Ο βαθμός όπως έγραψε και ο Στράτος στο κεντρικό μας Review είναι το απόλυτο 10.

Πάνος Retropolis